Aldatmak. Aldatılmak. Hangisi daha kötü?
Bir şey itiraf edeceğim ben çok aldattım.
Hep merak eder ya hani aldatılan taraf, bunu nasıl yapabilir diye? Yababiliyorsun işte.
Kavga ettin mesela, seni sevmediğini söyledi ya da herhangi kötü bir şey canını yakan, yüreğine dokunan...
Sırf hırsından aldatırsın, sırf sinirinden. Canını yaktı diye. Onun da canı yansın diye..
Ama sıkıntılı taraf orası değil. Başkasıyla birlikte olduktan sonraki an en büyük sıkıntı. Kendine sorular soruyorsun durmadan, kendine yükleniyorsun."Değer mi? Değer miydi? Ne olacak şimdi?
Ya benimle uyumak isterse? Bunu yapamam ki? En ufak şey hissetmediğim biriyle uyuyamam ki ben. Neden öpmeye çalışıyor hâlâ beni, kalkıp gitse ya evine!" Beyninde milyonlarca soru. Seni, onu, bunu bıraktım. Kendinden nefret ediyorsun. Hem de öyle bir nefret ki, kendine katlanamazsın.
Kendine küfür ediyorsun. Ayağa kalkıyorsun, bir sigara yakıyorsun sonra. O zannediyor ki keyif sigarası yaktın. Aslında o sigarayla kendi içini yakıyorsun. Zamanı geri almak istiyorsun. Ayakta dursan olmuyor, otursan olmuyor, daha demin müthiş keyif aldığın sevişmeler o an senin için mide bulantısından öteye geçemiyor. En kötü yanıda, o sigara hiç bitmesin istiyorsun, yalnız kalmak istiyorsun, bir sigara içiminden kendi yalnızlığına sığınıyorsun...
İnsan bir tavanı ne kadar izleyebilir? Kaç dakika? Kaç saat?
Ben bir gece boyunca izlediğimi biliyorum.
Sonra sabah oluyor, o gidiyor. Hep önünde oturduğun pencerenin perdesini yavaşça kapatıyor, utanıyorsun ondan. Pencerene bile ihanet etmiş gibi hissediyorsun. Terk ediyorsun odanı. Bir süre geçiyor, o tertemiz duygularla sana geliyor, barışıyorsunuz. Sen? Yalan söylüyorsun. Mecbursun. Ne diyebilir ki insan?
Aldatılanın gözünden hiç bakmadım ben, yani bakamadım. Bunu yaşamayı bırak, kendimi onun yerine koyamadım bile. Ya şimdi o da aynısını yaptıysa bana? Ya odm da beni aldattıysa, başkasına dokunduysa? Ya bundan keyif aldıysa, hiç pişman olmadıysa? Delirecek gibi gibi oluyorum!
Kulak verin.
Ya sevmeyin kimseyi, sevecekseniz de üzmeyin.
Sevdiğiniz tenden başka tene dokunmak elbet yakar yüreğinizi. Orada mutluluk diye bir şey yok. Oraya iten ne varsa içinizde, unutun, duymayın onu, kaçın o duygudan. Sonunda acı çekeceksiniz.
Üzmek, canını yakmak, hele ki en sevdiğine bunu yapmak. En büyük günahlardan biridir bu kesinlikle. Ben kendimi onun yerine koyuyorum ve o an dünya başıma yıkılıyor. Kimsenin dünyasını başına yıkmayın. Hayatınızın aşkını bulduğunuz zaman da ne kadar kavga ederseniz edin, sahip çıkın o temiz duygularınıza.
Ayrıldınız mı? Her şey bitti mi? Başkasıyla olacaksınız da bundan emin olun önce.Peki ben ne mi yapıyorum? İçimde bir damla bile kalmayıncaya kadar bekliyorum artık. Daha fazla canım yansın istemiyorum. Daha fazla can yakmak istemiyorum. Kim bilir... Ona karşı her şey belki biter bir gün.
Biter mi?
Sevgi biter mi?
Sevgi bitince her şey düzelir mi?
Bilmiyorum...
Bildiğim tek şey var. Hayvan herifin tekiyim...
Çünkü ben kaçmazsam,
Sana gelirim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BENİ NEDEN SEVMEDİN? (ALINTI) Zeus KABADAYI
PoesíaVasiyetim şu... Varsa param, hepsini bağışlayın. Vücudumda kullanılabilir ne kadar organ varsa ve kime ne yarıyorsa, dağıtın. Ama kalbimi vermeyin. Kalbim sadece ona ait ve hep öyle kalacak. Ben ondan başka kimseyi sevmeyeceğim, sevemem. Çünkü onun...