Sa sobrang sakit ng leeg ko ay hindi ko na nagawang tumayo. Dahan dahan kong itinaas ang kulay puting kumot na nakatabon sakin katawan. Nangmaangat ko na ito ay umalis na ako sa pagkahiga.
Dito na ba ako Shakira Academy? Isang tanong na sumagi sa aking isip. Bakit wala naman dito si Suduki. " Gising ka na pala?" Ang sabi ng isang matandang babae.
" Dito na po ba ang ako sa Shakira academy"! Tanong ko sa kanya.
Marahan siyang ngumiti. " Yes Athena welcome ka dito sa Shakira Academy"!
Napaisip lamang ako sandali. Ano kaya ang buhay na kakaharapin ko sa Lugar na ito.
Tama nga ang sinabi sakin ni Suduki na maalala ko na ang lahat.
Isa akong prinsesa ng Etheria. Masaya kaming namumuhay. Masaya ang lahat. Subalit nawala ang kasayahan na iyon ng kumampi sa mga kalaban si Cobranica. Ang kapatid sa labas ng hari. Namatay ang mga magulang ko at kinuha naman ako ni Cobranica at ikinulong sa isang kastelyo. Naalala ko nadin na balak kunin ni Cobranica ang kapangyarihan ko. Buti na lamang at nakatakas ako sa kanya. At nahulog ako sa isang malalim na hukay Kong saan ko nakilala si Christine sa mundo ng mga tao. Kasabay ng paglagapak ko sa lupa ay ang paghiwalay ng dalawang ahas sa leeg ko. Kaya nawalan .ako ng alaala
Ganun ang palatandaan namin. Ang bawat isa sa amin ay may nakakabit na mga ahas sa leeg. Kakaiba ngA lang itong sakin kasi naman nagsasalita na Grabe pa ang mga kamandag na dala kapag nakagat ka na nila.
" Ano ba ang iniisip mo ngayon"! Sabi ni Ashina ang ahas sa kanang bahagi ng leeg ko.
" Wala naman Ashina"! Balik na sagot ko sa kanya.
Nag paalam ako sandali sa matandang babae. Yong matandang nagisnan ko kanina.
Shakira university!!
" Kamusta na ang pakiramdam mo Athena"!
" Ayos na ako suduki.!"
" Athena bukas ay pinapatawag ka ng ating pinuno may important syang sabihin sayo"!
Tinignan ko na lamang siya. Wala ako sa sarili hanggang ngayon naninibago parin ako sa ngayon. Lumampas lamang ako sa kanya.
Napansin niya na malungkot ang expression ng mukha ko. Kaya hinawakan niya ako sandali.
" Athena, sanayin mo na ang sarili mo. Ito ang mundo na nababagay sa atin. Lalo ka na! Dahil ikaw ang hinahanap nila sa ngayon. Kailangan ka nila para makuha ang bagay dyan sa loob mo."!
Alam ko naman yon. Hindi ako nalungkot dahil lamang sa mga bagay na naiwan ko sa mundo ng mga tao. Malungkot dahil naalala ko na ang lahat. Subrang sakit pala. Kong pwede ngA lang na hindi ko na babalikan ang mga alaalang ito. Alala na iniwan ng aking mga magulang.
" Alam ko yon, Suduki? Alam ko na ako talaga ang kailangan ni Cobranica para makuha nito ang halimaw sa loob ko. Kung ganun ngA ang mangyari ay handa naman ako. Wala na akong pamilya. Wala ng halaga ang buhay ko."
" Wag sabihin ang mga bagay nayan Athena. Maraming nagmamahal sayo. Tumingin ka lang sa paligid mo."!
" Sana ngA ganun lang kadali iyon."!
Hinawakan niya ang mga kamay ko. At tsaka ito hinalikan. " Dito lang ako pangako"!
" Sssssssssssss kilig ang gaga ha"! Tili ni trisia. Ang ahas na nakalagay sa kaliwang leeg ko.
" Gusto mo ata matiris ha"!
Inismiran lang ako ng ahas.
Hiniling ko na lamang Kay Suduki na iwan ako sandali. Tumango naman siya bilang tugon sakin
Dito lang naman ako sa opisina ni Ms Sinady. Marahan kong binuksan ang pinto ng kanyang opisina. Tinignan ko ang loob nito. Hindi ko maipagkailang na amaze ako dahil sa sobrang ganda.
Hindi ko napansin ang paglapit niya sakin.
" Dito ka na pala"! Athena. Umupo ka"!
" Salamat po mam"! sabay upo sa kanyang harapan.
" Pintawag kita dito, dahil may kailangan kang malaman. Habang nandito ka sa Shakira academy ay dapat magsuot ka ng maskara. Para walang kang mapinsala. Dalikado ang taglay na kapangyarihan mo. Kayang mong gawing bato ang sinumang tamaan ng mata mo.
Hindi magsink in sa ulo ko ang mga pinagsasabi niya. Bakit kanina, nakausap ko naman si Suduki yong matanda.
" Dahil binigyan ko sila ng maskara kahit na tumitig ka sa kanila ay hindi sila magiging bato"! Sabi nito na para bang nababasa ang laman ng isip ko.
" Ipapangako mo sakin Athena."!
After naming magusap ay umalis nadin ako. Di ko inaasahan ang bagay na iyon. Umaasa ako na mawawala na iyon ng tuluyan.
