SEYKEN

TANITIM

" Bu gece benimle uyurmusun?" Sorduğum soruya soğuk bakışlarıyla yanıt almıştım. Bir an önce odadan gitmek ister gibi bir hali vardı. Beni yanında istemiyordu. Mecburen bana katlanıyordu acı gerçek ile sarsıldım. Buna daha fazla müsade edemezdim. Etmemeliydim.

" Gitmek istiyorum?" Bakışlarımı yüzüne cevirdim. İfadesizce beni süzdü. "Git." Verdiği cevapla başımı öne eğdim. Boğazımda oluşan yumru ile yutkunamadım. Benden bağımsız akan göz yaşını elimin tersi ile sildim. Ne bekliyordum ki ? Beni yanında zaten istemiyordu."Peki." Titrekçe cevap verdim. Yalnızdım. Yalnız olduğumu biliyordum ama bana bu şekilde davranması canımı yakıyordu. Tekrar bir damla yanağımdan süzüldü . Odayı benden bağımsız çıkan sesim doldurmuştu.

"En çok da canımı ne yakıyor biliyor musun?" Bakışlarımı yüzüne cevirdim. Sıkılmış bir şekilde susmamı bekliyordu. Akan göz yaşını sildim. Pes ederek kafamı eğdim. "Ne?" Odayı dolduran tok sesle hızla kafamı kaldırdım. Zoraki cevap vermişti. Ümit dolu bakışlarım söylediklerim ile hayal kırıklığına neden olmuştu.

" Gideceğimi bile bile gitmen." Ardından odayı kapanan kapı sesi doldurmuştu. Şiddetle akan göz yaşlarına inat sakince gülümsedim ardından hızla elimdeki telefonu cama fırlattım.

" Yalnız olmayı ben istemedim." Ben istememiştim ki neden ben ? "Çığlıkla karışık bağırışım tüm evi doldurmuştu. Artık kesin olarak yalnızdım. Canım yana yana gülümsedim.

Alp Barlas son ve yıkıcı hayal kırıklığımdı.