Bugün seni aradım ;
-Efendim diye açtın telefonu , konuşmamaya kararlıydım , ses tonunda zaten beni mayıştırmıştı..
Telefonu açtığın andan itibaren 'Kapatmasın Ne Olur ' diyordum , içimden usulca.. Nefes alış-verişlerim hızlıydı hissettin mi ? Boşver.
Birkaç dakika son 'Ne Oldu ' Diyebildin.. Susmaya kararlıydım. Çünkü beni ilk terkeden , en sevdiğim kişinin üzerine yeminliydim.
Bu böyle sürüyordu , sen susuyordun ben susuyordum. İçimde ne zaman kapatır acaba korkusu , içimi yemişti. Korkuyordum , aslında konusmuyorduk zaten de bilmiyorum nefesini hissediyordum.
Zaman geçtikçe uykumu getiriyordu nefesin , hissediyordum 'Amacı Ney Bunun ' Diyordun içinden. Duyuyordu kalbim..
Kafamı yastığa koydum ve devamlı seni düşünüyordum nefesin bir telefon kadar uzaktı bana , bu işimi kolaylaştırıyordu.
Kendime demedim değil 'Ne Yapıyorsun Lan Sen ' diye.. Ama dayanamıyordum , Hissettin mi gözlerim nemlenmeye başlamıştı..
Sonunda;
- Neyse, İyi geceler diye telefonu kapatmıştın , Bunları tam 5 dakika , 19 saniyede yaşamıştım ben. Susarak hemde.
Biliyor musun sadece bu sözü yazabilmek için aramıştım seni..
Özledim Diyemediğim için yazmıştım bu sözüde.
Ben yazdım ama üstüne alınma olur mu ?
