Inazuma Eleven Go: De strijd van en seed

Hoofdstuk 2: Een nieuw begin

Het is half vier in de nacht. En koude wind zorgt er voor dat de capuchon van Miyuki's hoofd word afgewaaid. Ze trekt het snel weer over haar hoofd. De licht van de lantarenpalen zoemen zacht op de achtergrond en geven en fel licht naar beneden in de duisternis van de nacht om haar heen.

Miyuki beweegt haar hand door haar nog natte haar. Toen ze had gekeken in de spiegels van de ziekenhuis toiletten zag ze niet de Miyuki die ze altijd was, maar zag en ander meisje in haar spiegelbeeld. Het meisje had rood haar haar dat net over haar schouders hing. Ze zou vanaf nu Imai Suki heten. Althans dit stond op haar nieuwe papieren en identiteitsbewijs. De foto op de identiteitsbewijs heeft ze laten maken in het ziekenhuis. Ze had haar haar op en staart gedaan naar achter en een paar plukken al goed geknipt zodat ze nu en paar kortere lokken in haar gezicht zou hebben. Het zal moeilijk worden voor mensen om te zien dat ze eigenlijk Okumara Miyuki is met haar nu veel kortere rode haren inplaats van haar langre zwarte haren.

Ze heeft geprobeerd over alles zo goed mogelijk na te denken en voorbereiden voordat ze dit allemaal zou gaan uitvoeren. Ook over het briefje voor detective Tanaka die ze heeft achtergelaten in haar kamer.

De familie Endou zouden Miyuki om vier uur in de nacht verwachten bij hun huis in verband met "ongebruikelijke reistijden", althans dat was het excuses die werd gebruikt. Alleen op deze manier kon Miyuki weg glippen uit het ziekenhuis zonder gezien te worden door iemand.

Wanneer ze haar hand weer laat zakken uit haar haren ziet ze de glinstering van het kleine bedeltje om haar zwarte armband. De armband was van haar vader geweest en het bedeltje van haar moeder. Het was en zilveren armband ook al was dit moeilijk te zien door de kleine ronde balletjes gemaakt van lava steen die er om heen waren gezet. Dit zorgde er voor dat het er oud uit zag maar één balletje was anders. Dat was een ronde zilveren voetballetje. Hij was even groot als de ronde lava steentjes. Haar vader en moeder vertelde altijd dat het geluk zou bracht. Miyuki geeft en half spottende lach wanneer ze kijkt naar de voetbalbedeltje. Door dat is het allemaal begonnen... voetbal.... Door dat ben ik nu in deze puinhoop beland geraakt. Maar door dat zal ik mezelf er ook uit redden. Gaat er door Miyuki's hoofd. Ze stopt haar handen in haar zakken voordat ze weer verder loopt.

~time skip~

Hoi iedereen even om verwarring te voorkomen voor later zal Okumara Miyuki nu Imai Suki genoemd worden.

In Japan is het gebruikelijk om iemand bij de achternaam te nomen. Daarom word Imai Suki voornamelijk met Imai aangesproken. Dit is ook om bij mij zelf verdere verwarring te voorkomen! Sorry voor het ongemak!

Toen Imai aankwam bij de familie hete haar welkom en stelde zich één voor één voor. Endou Mamoru vertelde vol trots dat hij de couch is bij Raimon Junior High van het team Inazuma Eleven waar hij zelf vroeger in heeft gespeeld. Hij vertelde dat hij soms nog wel eens speelde met zijn oude teamleden in de groep genaamd Inazuma Japan.

Imai heeft vaker van deze twee teams gehoord en van Endou Mamoru bij de Fifgh Sector. Hij was één van de beste en sterkste spelers in Japan. Geen wonder dat hij nu de couch is bij Inazuma Eleven.

Endou Natsumi vertelde dat ze één van de drie managers was bij Inazuma Eleven. Maar hier later mee was gestopt door bepaalde redenen en toen de manager werd van Cotarl's Little Gigant om later alsnog terug te gaan als manager bij Inazuma Japan.

Ze vertelde tegen Imai dat als er iets dwars zat dat ze bij hun terecht kon komen en dat ze altijd alles kan vragen. Endou Mamoru vertelde weer terug naar bed te gaan omdat hij de volgende dag op tijd op Raimon moest zijn. Imai gaf en buiging en bedankte ze allebei voor alle hulp en dat ze en poos bij hun mocht blijven.

Endou Mamoru vertelde dat het allemaal in orde was en dat ze zich geen zorgen zou moeten maken. Ook vertelde Endou aan Imai dat ze morgen om 10.00 in de ochtend welkom was op het school terrein samen met hem om de school te zien en om haar klasgenoten alvast te ontmoeten en mentor.

"Dat is heel erg aardig Endou-san. Ik zal er zijn om 10.00 dat beloof ik!" antwoordt Imai en glimlacht naar hem.

Natsumi glimlacht naar Endou en geeft een klapt in haar handen "Oké, morgen word het dus en drukke dag voor ons allemaal. Imai-san als je me volgt breng ik je naar je kamer." Imai wenste Endou Mamoru en goede nacht en bedankt hem nogmaals voordat ze Natsumi volgt naar haar kamer. Het huis is knus en gezellig net als haar kamer. Het is niet heel groot, maar het is groot genoeg voor haar. Ze zet haar tas op het bed en bedankte Natsumi en wenste haar ook en goede nacht rust.

De lichten gaan uit en daar zit Imai in het donker op het bed. Fase één is volbracht. De rest van haar plan zal meer onvoorspelbaar zijn dan dit gedeelte, maar het zal werken koste wat het kost. Ze gaat liggen op bed en sluit haar ogen. Langzaam wordt ze opgezogen in de duisternis van haar gedachte en een rusteloze nacht begint.