Mahal Ko o Mahal Ako?

CHAPTER 1

*knock knock*

"Rain, gising na. Baka mahuli tayo sa wedding. Bumangon ka na ah."

I opened my eyes then I smiled. Bumangon na ko then pumunta agad ako sa CR at naligo. This is a exciting day for me. Ikakasal na kasi yung Tita ko at ako yung little bride niya. Yiiiieeee. ^////////^

Pagkatapos ko maligo, nagbihis muna ako ng pambahay. Maaga pa naman e. 4 hours pa bago yung wedding. Si Mommy talaga, mas excited pa sakin. Ayy, wag kayo. Ganto talaga kami ni Mommy tuwing may wedding. We love weddings kasi.

Ang daldal ko talaga, hindi pa nga pala ako nakapagpapakilala. I'm Julianne Rain Bolisay nga pala. Just call me Rain. I'm 9 years old. Grade 5 na ko.

Pumunta ako sa dining area and as expected. Nakahanda na yung breakfast ko. Umupo na ko then nagstart na ko kumain. Asan kaya si Mommy? While chewing my food, I shouted loudly.

"MOMMMMMMMMMMYYYYYYYYYY!!!!!"

Wa poise ba? Hahahaha. Sorry, but that's me!

"BAKIIIIIIIIIIIIT??????" Huehuehue. Alam niyo na kung kanino ako nagmana!

"ASSSSSSSSSAAAAAAAAAANNNNNNN KAAAAAAAAAA?????" Hihihihihi. <3

"NASAAAAA BANYOOOOO! BAKIT BAAAAAAAA???"

Ano na sasabihin ko?? Ay, alam ko na!

"SINOOOOOO POOOOOOO BAAAAA YUUUUUNG PAAAAARTNEEEEEER KOOOO??"

"NAKALIMUTAAAAAN KOOO YUUUNG NAAAAME! BASTA MAKIKILALAAAAA MOOOO RIIIN YUUUUN MAMAYAAAAAAA!"

I didn't response. Sino kaya yung partner ko? Sana pogi. Ayyyy! Talandi koooo! Hihihihihi. Baket ha?! Sino bang may gusto ng partner na panget?!

FASTFORWAAAAAAAAARD <3

Nagpapanic na ko. Wala pa kasi yung partner ko. Huhuhuhu. I don't wanna walk alone!! Pag nalate talaga siya makakatikim siya sakin! Papaiyak na ko dito. I better go outside. I don't want them to see I'm crying. T^T

Lumapit ako kay Mommy.

"Mommy... mommy labas lang ako sa garden."

"Ha? Sige. Wag kang lalayo ah? Dun ka na lang sa bench sa garden. Atleast dun malamig."

I nodded then I ran through the bench.

Umupo ako sa bench then pinadyak padyak ko yung paa ko.

"I hate you partner! Aheytchuuuu. Huhuhuhuhuhuhu." I murmured then I started crying.

"Why you hab chu be late?"

I felt someone sitted behind me. I looked at the unknown guy.

"Ba't ka umiiyak?" Di ko siya pinansin. Echoserong frog! Chismoso! Hmpf.

"Huuuy. Ang sungit mo naman."

"Huy. Mamansin ka naman."

Arghhhhhhh! Hindi ata ako titigilan neto. Kausapin ko na nga!

"Chismoso! Sorry, I'm not huy and my mom said don't talk to strangers."

I stood up and ready to walk out na sana ako ng hinawakan niya yung isa kong kamay.

*DUG DUG DUG DUG*

My eyes widened then hinawakan ko yung puso ko. Hinila ko pabalik yung kamay ko.

"A-ano ba?! Please leave me alone!" I shouted.

He grabbed my hand again.

"Wow. Galing mo mag-english. Apiiiiiiiir!" Tinaas niya yung isang kamay niya, sign na makikipag-apir siya sakin. I just stared at him. Hindi ko siya pwedeng i-apir. Sobrang lakas pa rin kasi ng tibok ng puso ko at yung kamay ko nakahawak pa rin sa may puso ko. Hinila ko ulit pabalik yung kamay ko pero hinigpitan pa niya lalo yung hawak sa kamay ko.

"Ang KJ mo ah!" Ibinaba na niya yung kamay niya. "Teka, bakit nakahawak ka sa chest mo?"