Pieces of Us-ON HOLD

Prologue

        That night when we feel each other touch, I felt his love. Pagmamahal na para sa akin lang.

        In every touch, he cared for me like I’m made of glass.

        In every kiss, I felt some electricity going through my veins. Para akong napapaso, sa bawat dampi ng labi namin sa isa’t isa.

        In every word he said to me that night, I know that I’m the only one for me as well as for him.

        Hindi dahil doon, nag-umpisa ang storya namin. Hindi kami umabot sa ganitong sitwasyon kaagad, sabihin na natin kaya namin narating ang ito nang dahil napatunayan naming mahal na mahal namin ang isa’t isa.

        Madaming pangyayari bago namin marating ito. At masasabing ko, wala akong pagsisihan. Dahil wala na naman mawawala sa akin. Pero siya ang iniisip ko, paano siya? Baka pagsisihan niya ang nangyare sa amin.

        Now, we are both lying in bed catching our breathing. Pero yan ang katanungan nasa isip ko ngayon, pagsisihan niya kaya?

        I looked at him with his shut eyes. I suddenly remember how this guy fell in love with me. How can he fell in love in a woman like me? I’m so lucky to have him. So lucky.

        When he suddenly look to my side and tell the words I always want to hear from him “I love you” .

        Those three words are enough. Sapat na dahilan para sabihin na hindi niya pagsisihan ang nangyare sa amin.

        “I love you too”, I told him and he hugged me and we fall asleep just like that, hugging each other.

        But then, the next morning changed everything.

        He was gone. Akala ko pinagloloko lang niya ako, hinanap ko pa siya kaso hindi ko siya nakita.

        Wala man lang pasabi, iniwan niya ako. Mali pala ako. Maling-mali, siguro ako lang ang nagiisip na hindi niya pagsisihan ang lahat.

        Pinagsisihan niya.  Ngayong pag-iwan niya sa akin ay sapat na dahilan na para sabihin na hindi niya ako mahal at pinagsisihan niya ang lahat ng nangyare sa amin.

        Akala ko, okay na.  Akala ko siya na.  Hindi pa pala

        Pero paano na ako ngayon siya ang nag-iisang lalaki na tumatak sa akin, siya ang kauna-unahang lalaking minahal ko ng ganito. Siya lang. Kung kalian natutunan ko na kung paano magmahal saka pa siya nawala.

Nasaan ka na ba?