BAB 28

12.5K 367 56
                                    

Sejak mula perjalanan, Harris hanya mendiamkan diri tidak bersuara. Dia hanya fokus pada pemanduan tetapi tangan masih kejap memegang tangan tiara. Mujur juga si Harris ni buka radio. Tidaklah rasa tegang sangat keadaan waktu itu.

Berderau jantung tiara apabila kereta yang dipandu hazim sudah tiada di tempat parking kereta tadi. Mati-mati dia ingatkan kena tinggal. Rupa-rupanya si Harris yang menyuruh hazim pulang.

Nak ikut jogging cakap lah!! Janganlah buat macam tu..tau tak kita takut...

Sesekali, wajah itu dikerling...sekadar curi-curi pandang.

"Awak..."seru tiara, perlahan.

"hmm.."

"bukan tadi awak dah pergi kerja ke?."

"hmm..."

"habis tu, kenapa datang?."

Diam.

"Awak..."panggil tiara lagi sambil tangannya yang digenggam di goncang peralahan.

"Iya.....sayangggg?"

Tiara terdiam.

"haa...apasal diam?"

Harris memandang wajah tiara yang sudah mencuka.

"kenapa ni?."

"awak la."

"aikk, kenapa aku pula?!".

"yela, kenapa awak suruh hazim tinggalkan saya!"

Harris hanya membuat muka poke facenya.

"ishh, jawablah! Saya tanya ni"

"suka hati akulah!! Nak suruh dia tinggalkan kau!! Dia kerja dengan aku bukan kau!" Harris menjawab.

Tiara pula yang terdiam. Terasa ingin menangis pun ada apabila Harris memarahinya.

"aku rasa macam lelaki tak guna sebab tak jalankan tanggungjawab aku sebagai bakal suami kau." sambung Harris.

Perasaan hendak menangis itu tidak jadi selepas mendengar ayat Harris.

"bakal suami?" tanya tiara.

"iya, kenapa?"

"bakal suami?..siapa?"

"kaulah."

"siapa bakal suami saya pula?" tanya tiara lagi.

"akulah, siapa lagi."

"eeeewuuu.....tak nak saya bakal suami macam awak. Dahlah tak handsome, cakap pun kasar."

Bulat mata Harris memandang tiara. Kalau ikutkan hati mahu saja dicili mulut itu. Berani tiara katakan dirinya tidak kacak.

Tiara ketawa kecil apabila melihat wajah harris sudah berubah seperti monster. Dulu wajah itu paling ditakuti olehnya. Tiba-tiba dia teringatkan sesuatu.

TIARAWhere stories live. Discover now