Love is you

2. Ochtend humeur en pyama dagje

"BEEP BEEP BEEP BEEP" Ik kerm. Het afschuwlijke duivelse geluid van mijn wekker maakt me wakker. Niet dat ik al echt wakker ben. Het liefst slaap ik nog een uurtje. Mijn hand gaat automatisch naar de snooze knop, en ik ga weer liggen. Ik denk even na. Wat was er nou ook alweer vandaag? Ik ben in de war. Waarom kan ik niet gewoon uit slapen net zoals de laatste weken? Ineens weet ik het. School. Ik kerm nog harder. En om het nog even een tikkeltje erger te maken komt mijn moeder binnen. 'Rise and shine!' Roept ze opgewekt. Ik kruip onder mijn kussen als mijn moeder de gordijnen open trekt. 'Maaam... ' zucht ik duf. 'Laat me nou effe...'

'Maar liefje,' zegt mam blij.' Je gaat vandaag alweer naar de tweede!' Na dat brugklas jaartje ben je al zo groot.' Zucht ze. 'Echt liefje de tijd gaat veelte snel.' Dan gaat mijn wekker weer. 'BEEP BEEP BEEP' Chagrijnig zet ik hem uit. Nou, blijkbaar is slapen dus geen optie.

Ik stap uit bed en loop naar de badkamer, waar een spiegel hangt. Mijn blonde haar hangt flodderig over mijn schouders heen, en onder mijn blauwe ogen zitten wallen. Ik kam mijn klitterige haar, wat eigenlijk praktisch onmogelijk is. Snel doe ik het in een losse staart. Ik pak mijn make-up etui en probeer mijn wallen weg te werken. Het meeste is weg en ik doe mijn mascara op. Snel nog een lijntje eye-liner, en ik loop naar beneden.

'Ik heb een eitje voor je gebakken!' Zegt mijn kleine zusje Lisa. Inmiddels is ze 6 jaar en wil alles al zelf doen. Het is grappig hoe goed ze al kan koken voor haar leeftijd. Gister kwam mam thuis en had ze samen met mij een heerlijke lasagne gemaakt.

'Dank je Lies.' Zeg ik en geef haar een kusje op haar voorhoofd. Ik eet het op en loop naar mijn tas die ik gister ingepakt heb. 'Oké...' mompel ik. 'History...Engels...Bio...Aardrijkskunde...' Oké ik heb alles. Zeg ik zelf voldaan. Ik loop naar mijn fiets en wil opstappen. Eigenlijk ben ik wel erg vroeg als ik nu ga, maar ja. Net als ik mijn fiets opstap komt Sanne aangelopen. Mijn zus van 16. Ze is vreselijk knap en een abnormale fashionista. Ze heeft voor 3 modellen bureaus gewerkt, en ik spot haar vaak in tijdschriften en kranten. Het is niet altijd leuk om bekend te staan als het zusje van dat model. Het kan je zeer vaak een minderwaardigsheidscomplex geven. Maar in ieder geval begint ze hard te giechelen als ze me ziet.

'Wat.' Zeg ik chagrijnig.

'Je was zeker van plan daarmee naar school te gaan?' En ze barst in lachen uit.

Ik kijk naar mijn kleren en schrik. Ik sta nog in mijn Mickey mouse pyama. Beschaamd ren ik naar boven om me omtekleden.