Neden Ben?

1.BÖLÜM

Sabah uyandım ve okul için hazırlanmaya başladım.Annem yine o güzel karamelli kreplerinden yapmıştı.Onları afiyetle yedikten sonra her zaman olduğu gibi evden çıkıp servise bindim. Servisdeyken o gün olacak sözlüyü düşünüyordum.Çalıştığım halde kendime karşı bir güvensizlik vardı.Bir önceki sözlüm iyi değildi o yüzden bu sözlüden yüksek almalıydım.Okula vardık ve okul klasiği koridordaki havalı durmaya çalışan kızlar ağızlarında sakız çap çap, elinde kitapla hocanın peşinde gezen yalaka insanlar.Her  gün bunları görmek zorunda mıyım?Neyse en yakın arkadaşım Heaven'in yanına oturdum birlikte sözlüye hazırlandık,ders zili çaldı hoca girdi ve o lanet listeyi eline alıp:Evet gençler, umarım ki herkes sözlüye çalışmıştır.Hoca parmağını sınıf listesinde gezdirirken acaba kim çıkacak diye düşündüm,tabii herkes çıkacaktı ama yetişemeyenler haftaya kalacaktı ve bunu çok istiyordum çünkü hiç hazır değilim.Neyse ki zilin çalmasına beş dk kalmıştı sadece bir kişiye yeterdi.Hoca son bir kişiyi seçeceğini söyleyerek listeye döndü.(yüksek sesle )'Acaba kim bu şanssız' der demez hoca 'Carly tahtaya sıra sende' dedi. Yüzümde ani bir değişme oldu ve ciddileştim.Korkar adımlarla yavaş yavaş tahtaya doğru yüyüdüm.Hocanın sorduğu sorulara cevap verdim.Tam son soruya cevap verecekken zil çaldı ve hoca 'Carly seni haftaya bir daha alıcam.' dedi.Buna çok sevinmiştim.

Tenefüste Heaven'in yanına gittim: 

Carly:Kanka bu akşam bize gelsene sınavlara çalışırız.

Heaven:Tabii olur,gelirim.

Carly:Bekliyor olacağım,eğer bir sorun çıkarsa bana haber ver.

Heaven:Tamam.Bye!

Carly:Bye!

Çok şükür o lanet dakikalar bitmişti ve eve gelmiştim.Anneme bugün Heaven'in  geleceğini söyledim,annem misafir perverdir kim olursa olsun çok iyi davranır ki söz konusu Heaven ise asla hayır demez.Heaven'i 3. kızı olarak görür.Hatta Heaven'in teyzesini de çağırırmamamı söyledi.Akşam için güzel bir  sofra hazırladı.Heaven ve teyzesi sonunda gelmişti.Ben ve heaven yemeğimizi yiyip hemen odaya gidip ders çalışmayı amaçlasak da iki en yakın arkadaş bir araya gelince bu pek mümkün olmadı.Başladık sınıftan konuşmaya uzun uzun konuştuk sanki 4 saat önce birlikte değilmişiz gibi.Kalkma vakti gelince birbirimizi bırakmak istemesek de buna mecburduk.Ben ise kız kardeşimi yatırdıktan sonra kendi odama gittim ve biraz kitap okuduktan sonra uyudum.Uyuduktan bir müddet sonra garip bir ses duydum.İlk önce umursamadım ve  geri yattım ama ses gitmeyince sesin geldiği yöne doğru gittim.Sesin tablodan geldiğini düşünerek oraya doğru ilerledim.Tablonun yanındaki eşyalara baktım ve kulağımı biraz daha yakınlaştırarak dinledim.Sesin tablodan geldiğini anladım.Önce umursamadım 'Yok ya olamaz böyle bir şey' diyip geri yattım.Sabah biraz geç kalkmıştım annemin kreplerini yiyemeden servise yetişmek için acele acele hazırlandım ve değdi.Servise bindikten sonra aklıma dün gece geldi.Kafamdaki bu düşünceler durmuyordu kendi kendime 'Hayal görmüşümdür' diyordum.Ama o ses aynı gaga sesi gibiydi ve fotoğrafta da flamingolar vardı.'Acaba çok kötü mü yaptım eksik bir şey mi var da-' aaa boşver  sınavıma odaklanmalıyım.İlk ders sınavdı ve sınavımı oldum ve bu sefer kendimden ümitliydim yüksek almayı bekliyordum.'Liseli olmak ne zor' diye geçirdim içimden.Okul bitti,eve geldim yemek yedim,annem yine döktürmüştü.Yemekten sonra ev işleri için anneme yardım ettim.Daha sonra abimden de yardım alarak derslerimi yaptım.Ve artık hiç gitmek istemediğim odama gittim,kapıyı açtım,yavaş yavaş sanki bir an bir şey olucakmışcasına girdim.Tabloya yaklaştım,uzun uzun baktım ve dünkülerin bir hayal olduğuna karar verdim.Tam arkama döndüğümde yine o sesi duydum.Durakladım,geri döndüm ve ne olduğunu anlamaya çalıştım.Yani neden bir tablo ses çıkarsın ve bir gaga sesi hemen bunu Heaven'e anlatmalıydım,aramak yerine yüz yüze anlatmayı tercih ettim.Tabloyu alıp kapalı bir yere götürdüm ve yattım ama uyuyamadım,aklımda o tablo vardı hep neden ben ya neden böyle garip şeyler benim başıma geliyor ki aslında kimseye söylemek istemiyordum çünkü kimsenin inanmıyacağını biliyordum ama bunu içimde tutamazdım.Uyudum ve sabah olmasını bekledim,galiba Heaven'a söyleyecektim.

Sabah uyandım ama kendimi hiç iyi hissetmiyordum.Galiba okula gitmeyecektim.Anneme bağırdım ama duymadı.Yataktan çıktım ve salona gittim ardından mutfağa ve annemin odasına ama annem yoktu.Erkenden çıkmıştı ve krep de yapmamıştı,galiba kahvaltıyı benim hazırlamam gerekiyordu.Bu benim için zorlu bir görevdi.Neyse ki yapabilmiştim ama mutfak çok dağılmıştı,bu dağınıklığı toplamak kahvaltı hazırlamaktan daha zordu.Kardeşimi ve abimi uyandırdım.Kahvaltı yaptık,abim de evden çıkınca Rosie ile baş başa kaldık ama onunla eğlenicek halim bile yoktu.Kardeşim kendi kendine oynarken ben kendime kahve hazırladım ve odama geçip film izledim.Ahh yine o ses,tak tak tak..hiç susmuyordu bu kez.Heaven'ı aradım ve okuldan sonra bize gelmesini söyledim.Galiba Heaven'a söylemeden içim rahat etmiyecekti.

Heaven geldi,odaya çağırdım ve tabloyu göstererek:

Carly:Kanka bu tobladan garip sesler geliyor.

Heaven:Kanka hayal görmüşsündür,sadece bir tablo.

Carly:Hayır kanka gerçekten,bu tobla konuşuyor sanki bana bir şey anlatmaya çalışıyor gibi.Ben de ilk hayal gördüğümü sandım ama bu 2-3 gece üst üste oldu,bu hayal olamaz!

Heaven:Ahh Carly,sen şuan kendini iyi hissetmiyorsun şimdi yat ve dinle bu konuyu yarın okulda konuşalım.

Carly:Ama gerçekt-

Heaven:Carly..Ben gidiyorum,kendine iyi bak.

Carly:Peki.Bye!

Heaven bana inanmamıştı ama bu gerçekti ya da bilmiyorum ben delirmiştim.Acaba bu tabloyu yok mu etmeliydim veya bu sesin ne olduğunu çözmeli miydim?...