Desires & Deep Effection ( #1 Desires Series ) ΕΚΔΟΘΗΚΕ

Chapter 2

Άγγελος

Με τον ήλιο να καίει πάνω από το κεφάλι μου καθόμουν στην μεγάλη βεράντα όπου είχαν οι γονείς μου μπροστά από το σπίτι και απολάμβανα το τελευταίο καφέ μου μαζί τους. Ήταν από τους πολυ λίγους Έλληνες που είχαν σπίτι στην Αθήνα του σήμερα. Έτσι όπως είχε γεμίσει πολυκατοικίες , το έβλεπες σαν θαύμα να βρείς κατοικήσιμο σπίτι εδώ. Το καλοκαίρι συνέχιζε να είναι πάρον με τις έντονες θερμοκρασίες του κάνοντας τον κάθε Αθηναίο να ξεψυχάει από την ζέστη. Το αθλητικό μου μπλουζάκι από κόττον είχε γίνει ένα με το στέρνο μου άφου η ζέστη έκανε τον ιδρώτα να τρέχει ακατάπευστα.

«Άντε! Ακόμα δύο χρονάκια και τελειώνεις Άγγελε. Θα γλυτώσεις τα πέρα – δώθε.» Άκουσα να λέει η μαμά μου μ' ένα χαμόγελο.

Έριξα μια ματιά προς το δρόμο όπου τα αυτοκίνητα προκαλούσαν ταραχώδης ήχους και μετά της απάντησα «Ρε μαμά ακόμη δεν ξέρω τι στο καλό θα κάνω. Μην βιάζεσαι»

«Άντε πάλι τα ίδια. Είπαμε θα γυρίσεις και θα βρέθει λύση. Μην απελπίζεσαι» Μίλησε αυτή την φόρα ο μπαμπάς μου. Ένας ήχος ακούστηκε και η ματιά μου έπεσε πάνω του. Ρουφούσε τον καφέ σαν κλασικός έλληνας. Γεύοντας καλά το κάθε καλοψημένο από την μαμά μου κόκο του ελληνικού καφέ.

Δικαιολογόντας την επιμονή μου όπου είχα είπα «Μα εκεί έχει μέλλον , μου δίνονται ευκαιρίες. Άσε που εδώ είναι ότι να 'ναι»

«Ένταξει , εντάξει. Άστο για τώρα Ηλία.» Επενέβη η μαμά μου πριν αρχίσουμε ακόμα ένα καβγά «Ας πάει και μετά βλέπουμε»

Αφήνοντας το ποτήρι όπου τόση ώρα κρατούσα σηκώθηκα από την θέση μου λεγόντας «Λοιπόν εγώ πρέπει να την κάνω. Αύριο φεύγω κατά το μεσημέρι αλλά λόγω άλλων δουλειών δεν θα προλάβω να περάσω να σας αποχαιρετήσω.»

Ακολουθώντας την κίνηση μου η μαμά μου είπε «Δεν πειράζει μωρό μου! Καλό ταξίδι και να προσέχεις εντάξει; Μην μου γυρίσειςς κοκκαλιάρης πάλι» Η φωνή της ήχησε γεμάτο φροντίδα και ανησυχία όταν με αγκάλιασε.

«Τι μωρό ρε Νίνα;» Πετάχτηκε στην μέση ο μπαμπάς μου καθώς σηκώθηκε «Εικοσι πέντε χρονών γαϊδαρος είναι.» Αφήνοντας την αγκαλιά της μαμά μου με τράβηξε στην δική του λέγοντας «Το νού σου μικρέ. Ότι και αν αποφασίσεις εδώ θα ήμαστε έμεις. Μην αγχώνεσαι.»

«Το ξέρω μπαμπά»

...

«Τελείωνε μαλάκα! Ούτε γκόμενα να ήσουν τόση ώρα να ετοιμαστείς» Φώναξα στον Ερμή όπου εδώ και μία ώρα ήταν στο δωμάτιο του και ετοιμαζόταν.