Daddy ♕ l.s

Chapter 2 - I kissed the nerd

"En nu op rotten!" Ik geef Sander nog een laatste stomp in zijn maag en duw hem dan hard richting de kantinedeur. "Dat had hij verdiend," hoor ik Marc achter me zeggen. Ik veeg het zweet van mijn voorhoofd en knik. "Gaan we de overwinning niet vieren T?" Vraagt Marc wanneer ik weg loop richting de mediatheek. Ik draai me kort om en haal mijn schouders op. "Waarom zouden we? Sander is een watje en op deze prestatie wil ik niet toosten." Marc holt naar me toe en komt naast me lopen. "Oh daar heb je gelijk in," mompelt hij en stopt net als mij zijn handen in zijn zakken. Marc is het perfecte voorbeeld van een meeloper. Alles wat ik doe is geweldig en stoer. Hij doet me na en is graag zoals ik ben. Aan de ene kant is het super om zo'n fan te hebben maar Marc gaat wel een beetje ver.
"Hé, Louis moet je kijken wie we daar hebben." Marc wijst richting de mediatheek. Voor de grote klapdeuren zit Harry, beter bekent op deze school als Marcel. "Zal ik hem pakken T? Even bang maken weet je wel?" Marc balt zijn vuisten en maakt kleine sprongetjes van links naar rechts. "Doe wat je niet laten kan." Marc sprint op Marcel af en ik zie dat hij een gesprek begint. Ik rol met mijn ogen en loop op een rustig tempo naar hun toe. "Hoe gaat het nou pispaaltje?" Hoor ik Marc al op een afstandje zeggen. Marcel blijft zitten en geeft hem geen aandacht. Hij kijkt pas op als ik naast Marc kom staan. Dit is Marc zijn moment dus ik ga me hier niet mee bemoeien. Marcel lastig vallen is het zwakste wat je kunt doen, want de hele school pest hem al. "Dus brillenmans, heb jij wat geld voor ons?" Marc wrijft met zijn duim over zijn vingers. Marcel schudt zijn hoofd en kijkt weer naar zijn werkboek. Ik begin te grijnzen en sla op Marc's rug. Marc geeft me boze blik en knielt voor Marcel neer. "Speel geen spelletjes met mij." Marc slaat Marcel met zijn vlakke hand op zijn wang. Ik kijk kort om me heen. Gelukkig zag niemand het en focus ik me weer op de twee voor me. Marcel's bril is afgevallen en zijn wang is rood. "Begrepen?" Marcel knikt snel zijn hoofd en Marc staat op. "Kneus," mompelt hij en loopt dan weg. Ik blijf achter bij Marcel. Hij staart me bang aan en hij kan elk moment in tranen uitbarsten, denk ik. "Eh.. Sorry van mijn vriend, hij heeft nogal wat probleempjes." Marcel negeert me en voelt met zijn handen over de vloer. Hij zoekt natuurlijk zijn bril. Zijn bril is tegen de klapdeur afgeschoven en ik loop er naartoe en pak hem op. Ik kniel voor Marcel en overhandig hem de bril. "Alsjeblieft." Marcel zet hem op en twee groene ogen kijken me aan. Het zijn net de twee groene ogen van de jongen die ik gister in de wc zag. "Ik moet gaan." Haastig sta ik op en ren richting de D-vleugel.
"Keylee, ik moet je spreken." Ik pak haar pols en trek haar mee naar een stille ruimte. "Rustig Louis, rustig. Wat is er allemaal? De laatste keer dat je zo was was toen je geld van me nodig had. Hoeveel moet je deze keer?" We stoppen met lopen en ik schudt mijn hoofd. "Ik moet geen geld. Ik denk dat het weer zo ver is." Keylee fronst haar wenkbrauwen en na enkele seconden verlaat een 'oooh' haar mond. "Wie is het deze keer?" Vraagt ze lachend. "Dit is niet om te lachen." Keylee lacht spottend. "De vorige keer met Evan anders wel." Ik grijp haar schouders vast en knijp er zacht in. "Hou je bek nu of ik verraad alles." Keylee stopt met lachen en kijkt me arrogant aan. "Zo kan ik ook spelen Louis. Zal ik soms de hele school vertellen dat onze relatie alleen maar een act is om je geheim te verbergen zodat niemand erachter komt dat je gay bent?" Ik laat haar los en zucht. "Kan ik het je nu gewoon vertellen?" Keylee staart naar haar nagels en knikt. "Sure." Ik leun tegen de muur en denk er kort over na hoe ik dit het beste kan vertellen zonder dat ze me vierkant uitlacht.
"Weet je nog gister toen ik naar de wc ging onder Nederlands?" Begin ik. Keylee knikt kort. "Ik wilde mijn haar checken en achter in bij de spiegels stond een jongen." "En jij vond hem knap, zoende hem en nu heb je een relatie met hem," onderbreekt Keylee me. "Een soort van. Hij was inderdaad erg knap en we zoenden. Maar nu komt het.." Ik haal even diep adem en vervolg dan het verhaal. "Op zijn wastafel stond een pot gel en lag een bril. Vandaag heeft Marc Marcel geslagen waarbij zijn bril afvloog. Ik vond deze actie erg triest en heb Marcel zijn bril terug gegeven. Daarna staarde hij me aan met z'n groene ogen." Keylee staart me ongeïnteresseerd. "Er zijn wel meer jongens met groene ogen." "Ik was nog niet klaar. Ze hadden precies dezelfde bril. Allebei zo'n grote." Keylee's mond valt een stukje open. "Dus je verteld me nu eigenlijk dat je met Marcel, de loser van de school hebt gezoend en dat je hem leuk vindt?" "Het eerste ja en het tweede denk ik." Ze knikt weer haar hoofd. "Dan wordt het tijd om daar achter te komen."
-
Alles gaat zo snel. Maar ik wil hier een niet al te lang boek van maken. Natuurlijk ben ik nog lang niet klaar maar het begin zal aardig snel gaan. Wat vinden jullie ervan? Comment and vote please :)