Met weemoed kijk je achterom
en ziet de paden nogmaals buigen.
De korrelige brij gestrooid
om tot grijze massa te vermengen.
Die ruimte hoort te maken
voor al hetgeen in doortocht is.
Koetsen op wielen met ingebouwde paarden,
Electronisch bestuurde gidsen die vaak de weg vergeten
en systematisch in een U-bocht blijven keren.
Met weemoed kijk je achterom,
de afgelegde weg die net onbereikbaar werdt.
Poetry by N. K
JE LEEST
Liefde en andere kwellingen
PoetryPoëzie en proza over liefde, pijn en loslaten. Het leven tussen Kwellingen en dromen door.
