Dahyun son bir kez daha günlüğünün kapağını açtığında eski yazılmış yazılara göz attı. Momo'nun yazım kurallarına dikkat etmediği zorluklarla yazdığı belli olan yazılara.
16 Haziran 2014
-Çok değer verdiğin sevgilin Momo
Şu an yatağında uyurken o kadar tatlısın ki. Meleğe benziyorsun. Evet. Bir melekten farksızsın! Şu an ne mi yapıyorum? Bozuk korecemle bir şeyler becermeye çalışıyorum. Ehe. Umarım hemen uyanmazsın çünkü seni uyurken keserken çok seksiyim. Buraya seni çok sevdiğimi yazmaya gelmiştim ama biraz şapşallaştım, özür dilerim sevgilim. Şimdi biraz daha seni izleyeceğim.
Dahyun Momo'nun kuralsız el yazısına bakarken daha fazla ağlamaya başladı.
Momo'nun kokusu sinmiş odasında bir hıçkırık bıraktı, aynı zamanda gözyaşları da durmak bilmiyordu. Banyolarına girdi. Burada çok özel anıları vardı.
Sanki tam şuan da Momo'nun sesleri duyuluyordu. Bu sefer gerçekten onun sesini duyuyordu. İçindeki ses bunu yapmamasını Momo olmadan yaşamına devam etmesini söylerken kaşlarını çattı. Gittiği yerde Momo'ya bir tane geçirecekti -içindeki sesin sahibinin Momo'ya ait olduğuna emindi-. Gözleri daha fazla buğulanırken suyu açtı ve küvete doldurdu.
Tam şuan ölmek istiyordu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
dear diary
Fanfiction"Onu fazlasıyla özlüyorum ama elimden sadece bu dört duvar arasında, ona olan sevgimi dile getirmek geliyor." kim dahyun & hirai momo | short story (tamamlandı).
