Zawgyi...
ဘယ္လိုလုပ္ရင္မ်ား သူ႔ကိုအထိနာေစလိမ့္မလဲ.....ဘယ္လိုလုပ္ရင္သူ ကိုယ့္အေပၚကိုယ္ခ်င္းစာႏိုင္မလဲ.....
ထိထိေရာက္ေရာက္ကလဲ့စားေခ်ႏိုင္ဖို႔ အျပင္းထန္ဆုံး႐ိုက္ခ်က္တစ္ခုေတာ့လိုလိမ့္မည္ဟုjaeminေတြးမိသည္....
"ဟက္....ဒီညတစ္ညေတာ့ အိပ္ေကာင္းခ်င္းနဲ႔အိပ္ထားအုံးေပါ့....."
......................................................
renjun ကားေပၚကဆင္းကာ ရင္းႏွီးႏွင့္ၿပီးေသာ ၿခံဝန္းက်ယ္ႀကီးကို ေျခစုံရပ္ၾကည့္မိသည္ .....
အရာအားလုံးက မေန႔တစ္ေန႔ကျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့အတိုင္းဘာမွ်မေျပာင္းလဲ...... အရင္အတိုင္း စိုျပည္ၿငိမ္းခ်မ္းေနဆဲ.....
"ဝင္ခဲ့ေလ...."
အကိုDoyoungက ၿခံတံခါးဖြင့္ေပးကာ အထဲဝင္ဖို႔ေခၚ၏
"ဟုတ္ကဲ့....."
အိမ္ႀကီးရဲ႕ထမင္းစားခန္းတစ္ေနရာမွာေတာ့ ၿငိမ္သက္တည္ၿငိမ္စြာ မနက္စာစားေနတဲ့ကိုယ့္ရဲ႕အရွင္သခင္ေလး.....
က်က္သေရအေပါင္းအျဖာျဖာခေညာင္းေနေလရဲ႕......
*ခလြမ္*
က်က္သေရရွိလြန္းလွတဲ့မနက္ခင္းႀကီးကိုသခင္ေလးရဲ႕ ပန္ကန္တစ္ခ်က္အားပစ္ခ်ခြဲလိုက္သံက ဖ်က္စီးျပစ္လိုက္၏
ကိုယ္ေတာင္ သူ႔အနားကိုတစ္လွမ္းပင္မလွမ္းရေသး ဇာတိကျပလာၿပီထင္ပါ့.....
"Haung renjun...!! ဘာရပ္လုပ္ေနတာလဲ.....?လာေကာက္သိမ္းေလ......"
"Nae...!"
အနားအျမန္ေျပးသြားကာ တံျမတ္စည္းျဖင့္ ဖန္ကြဲစမ်ားအား ေဂၚျပားထဲယက္သြင္းလိုက္သည္....
ေနာက္တစ္ဖန္ လက္ကိုင္ပုဝါျဖင့္ အမႈန္တစ္စေလးမွ်ပင္မက်န္ရေလေအာင္ ပြတ္သုတ္ယူလိုက္၏
"ေအာက္သက္ကေတာ့ ေက်ခ်က္ပဲေနာ္...."
မဲ့ၿပဳံးၿပဳံးကာ ခနဲ႔စကားဆို၏.....
ကိုယ့္အျပစ္နဲ႔ကိုယ္မို႔ renjun့အလုပ္ကေျပာသမွ်ၿငိမ္ခံ႐ုံသာ.....
........................................................
Driverဖြင့္ေပးထားေပးေသာ ကားေနာက္ခန္းထဲအသာတၾကည္အခန႔္သားဝင္ထိုင္သြားတဲ့jaeminက အရင္renjun့ကားေမာင္းသူေနရာကိုဂ်စ္တိုက္ခဲ့တဲ့jaeminေလးမဟုတ္ေတာ့.......
YOU ARE READING
My Ocean💦
Fanfiction(Zawgyi) သမုဒၵရာႀကီးေလာက္က်ယ္ေျပာမ်ားျပားလွတဲ့ က်ေနာ့ရဲ႕ခ်စ္ခ်င္းေမတၱာေတြအားလံုးကို ခဗ်ားတစ္ေယာက္ထဲအတြက္ရည္စူးခဲ့ေပမဲ့.............က်ေနာ္ျပန္ရခဲ့တာက မေရတြက္ႏိုင္ေလာက္တဲ့ဒဏ္ရာေတြမွ်သာ........💢💢 (Unicode) သမုဒ္ဒရာကြီးလောက်...