"Y/N elimde ki kolileri taşımama yardımcı olur musun.?"
Sana seslen May ile birlikte gülümseyip başını onaylar bir şekilde salladın.
Seri adımlarla yanına vardığında direk genç duran kadının elinden 2 adet ağır koliyi alarak yavaşça Peter in odasına yöneldin.
'Acaba nasıl birisi.?'
Diye içinden geçirdin iştem dışı.
Yan bina da tek başına oturan sıradan bir kızdın ve yanda ki boş dairenize yeni taşınan birilerini görünce merakına yenik düşerek yavaşça açık kapıya doğru adımlamıştın. Tek yapmak istediğin içeriye hafiften göz atıp hiç bir şey olmamış gibi geri çekilip kendi dairene gitmekti. Ama işler pekte istediğin gibi olmamıştı.
Kapıdan baktığınız zaman direk arkadası dönük,buradan bakınca bile genç gözüken bir kadınla karşılaşmıştın
Elinde ki telefonu kulağını dayamış ve sabırsız bir şekilde sol ayağını yere tempolu bir şekilde sabit bir hızla vuruyordu.
Telefondan istediği yanıtı alamamış olacak ki hızla derin bir nefef vererek sinirli bir şekilde konuşmaya başladı.
"Peter Benjamin Parker senin bu ani gidişlerin beni bezdirdi artık . Yeni bir eve taşınıyoruz ve sen ortadan anlam veremediğm bir şekilde gene kaybolup duruyorsun. Şehri tanıma işini bir kenara bırakıp buraya gelmen dileğiyle."
Tam telefonu kapatıcakken hızla tekrardan kulağını götürüp
"Bu sesli mesajı ne zaman dinlersin bilemem ama eve gelirken markete uğrasan iyi edersin pratik yemeklerden al"
Genç kadın telefonu yavaşça tezgah masasına bıraktı ve yavaşça derin bir soluk verdi
"Pardon."
Kadın hızlıca sana dönünce onu korkuttuğunun bilincinde olarak kendini açıklamaya çalıştın.
"Hanımefendi amacım sizi korkutmak değildi, sadece kulak misafiri oldum size yardımcı olmamı ister misiniz.?"
Kadın sıcak bir tebessümle bana bakarken kafasını onaylamaz bir şekilde salladı..
"Hayır tatlım gecenin bu saatinde taşınmamiz bir hataydı zaten seni yormak istemem hem birazdan yeğenin gelir ve yardımcı olur."
Gözlerin istemsizce mutfak masasının üzerinde ki telefona kaydı.
"Pek erken geleceğe benzemiyor."
Kadın bıkkınca yan gözle telefonuna bakıp bana döndü.
"Pekala. Sadece kolileri taşımada yerleştirme konusunda seni yoramam."
"Ama..."
"İtiraz istemiyorum. Bu arada ben May bana direk ismimle hitap etmeni isterim."
Başını onaylar bir şekilde salladıktan sonra kendi adını söylersin ve yavaşça içeriye doğru adımların
Kollarını sivazlayarak işe koyulursun
Son koliyi Peter in odasına yerleştirdikten sonra yavaşça yere oturur ve kendini uzanır bir şekilde bulursun.
"Sırtlarım."
Diye inlersin ve gözlerin yavaşça kapanmaya başlar..
Devamı gelecektir...
