"Tanrım bu okuldan nefret ediyorum.!"
"Bu bencillik" yanımda benle birlikte söylenen MJ kişisine yandan bir bakış attım
"Hayır ciddiyim bu liseden nefret ediyorum.!"
Şu an bahçede ki banklarda oturmuş etrafı izliyordunuz.
Daha doğrusu sen bakışlarını Peter dan bir an olsun çekmiyordun
O ne mi yapıyordu?
Hayır saçmalamayın tabiki Liz in yanında oturmuş gülüşerek sohbet etmiyorlardı
Tanrım.!
Sadece derin nefes alıp veriyordun çünkü baya bir sinirlenmeye başlamıştın.
Hemen kolunda ki gelişmiş saati çıkardın ve dokunmatik ekrandan babana küçük bir mesaj yazdın
Biliyorum baba çok meşgulsun.Kendimi pek iyi hissettiğim söylenemez. Happy yollasan beni burdan erken alsa olur mu?
Mesajı yazıp göndermiştin
Kafanı saatinden kaldırdın ve ayakta bir birlerine sarılan Peter ve Liz i gördün
"Dostum hadi gidelim"
MJ bu lafı söyledikten sonra hızla ayağa kalkıp seni kolundan tuttu ve çekiştirmeye başladı.
Sen ise olduğunu yerde ayakta kitlenmiş faziyyete onların sarılmalarini izliyordun
Ve evet hala ayrılmamışlardi
SÜLÜK GİBİLERDİ!!
o sırada yanına Flash gelmişti ve senle konuşmaya çalışıyordu.
MJ hızla Peter in yanına gitmiş ve Liz i kenara doğru çekmiş konuşuyordu
Ve sonra Liz e ne söylediyse birlikte kol kola okula girdiler
Peter anlamaz bakışları sana kaydı.
Sense daha çok sinirlenmiştin
Flash in kulağının dibinde senle konuşmaya çalışmasına mı yoksa Peter a mı sinirlisin bilmedin
Hızla yanında ki Flash ı itekleyerek yanından geçtin ve okul çıkışına doğru yürümeye başladın.
Kolunda ki saat titremeye başladığında bildirim geldiğini anladın
Pekala tatlım. Bu arada eve gelince senle önemli bir konu hakkında konuşmak istiyorum. Sevgilerle bal peteğim
Çapkın,dahi, milyoner ve hayırsever baban seni öpüyorr...
İstem dışı mesajı okuyunca gülümsemistin kulağında ki gizli kulaklığı bastın
"Friday bugün ki programı kol saatime aktar"
"Tabi ki Y/N Stark"
Okulun çıkışıni görünce daha da hızlandın
Ama bugün seni peşini belalar bırakacak gibi gözükmüyordu.
"Y/N hadi ama bekle beni güzelim.!"
Güzelim mi?
Cidden mı?
Tanrım..
Hışımla arkanı dönüp Flash kötü kötü bakmaya başladın.
Flash koşarak yanına geldi ve ellerini dizinden destek alarak soluklandi.
Doğruldu ve sana gülümseyen gözlerle baktı
Ama suratinda ki yavşak gülümseyi saymazsak tabi
"Bu akşam bir şeyler yapalım mı?"
Birisinin sana baktığını hissediyordun.
Yavaşça Flash omzundan arkaya baktın
Bu Peter di
Ve konuşmalarınizi harfi harfine duyduğuna emindin
Örümcek adam olduğunu bilen 2. Kışisin sonuçta
Kafanı tekrar dan Flash a çevirdin.
"İlgilenmiyorum"
"Ah hadi ama Y/N çok eğlenicez"
Gözlerini devirdin ve susmasini bekledin.
Çünkü bunu ilk defa yaşamıyordun ve
İki saat boyunca konuşup seni ikna etmeye çalışıcakti.
Ve sende her zaman ki gibi büyük bir zevkle ağzının payını verip eve gidicektin
"Bak Y/N bence bana Bir şans vermelisin . Nedenini sormana bile gerek yok ben o Peter Parker dan daha iyiyim.. zekiyim,zenginim, okulun korkulu isimlerindenim."
Bu sefer
Cidden çok fazla ileri gitmişti.
İlk defa konuşmanızda Peter i söylemişti ondan üstün oldugunu dile getirmişti.
Ve cidden bu ilkti
Flash in konuştuğu ağzını oynatisindan anlıyordun
Dediklerini duymuyordun kulağına farklı sesler geliyordu
Sinirin tüm hücrelerine işlediğini
Vücudundan elektrik akımının geçtiğini hissettin.
Boğazın kaşınmaya başladı elini boynuna attın ve ses kaslarının gerildiğini hissettin
Ani şokla ellerin boynunu sardı
Boynun bildiğimiz geriniyordu ve nefes alman zorlaşıyordu.
Flash işlerin iyiye gitmediğini anlayınca hemen sustu ve sana adım adım yaklaşmaya başladı
"Y/N iyi misin?"
Tam senin Koluna dokunacakti ki geri çekildin
Ellerin hala boynundaydi.
Boğazın karıncalasmaya başladı..
Nedeni ni bilmiyordun ama istem dışı boynunu kaşımaya başladın
Ses kasların iyice kasılmış bir şekilde boynuna baskı uyguluyordu.
Koca bir siktir çektin içinden
"Siktigimin Parkeri uzaktan bakacağını yardım et.!!"
Peterin yanına geldiğini anladın ama çok geçti
Hızla kafanı kaldırdin
Adım adım Flash a yaklaşmaya başladın
"Sen ne cürettle"
Bir adım attın
"Benim sevdiğim insana"
Bir adım daha
"Hakaret edersin pis ölümlü"
Dediğin an çığlık atmaya başladın
Ellerin istem dışı çığlığı yönlendiriyormus gibi Flash a yönelttin.
Ve öyle de oldu
Flash kulaklarını kapattıama çok geçti
Kulağından kan geldiğini gördün ve aniden en az 3 metre geriye savruldu.
Ve işte o an ellerinin indirdin ve kendi dizlerinin üzerine çöktun
Boynunda ki karıncalanma hissi gitmişti.
Peter eğilip sana sarıldı
İşte o an kendini güvende hissettin..
Peter kolları arasında
Hem de çok
"Y/N tanrım sen ne yaptın.?!"
"İyi mısın?"
Buna benzer şeyleri ardı ardına soruyor ve saçını okşuyordu.
Kafanı kaldırip Peter a baktın
Sana endişeyle bakıyordu.
"Eve gidelim"
Ağızindan zorlukla bu kelimeler çıktı
Ve sonra kendini onun kollarına teslim ettin.
Son hatırladığn şey ise Peter in seni anlindan öpmesi ve yavaşça seni kucağına almasıydı
Ve kalbinin deli gibi atmasınida unutmamak gerekir
