Ik herkende hem uit duizenden
Ik wist het meteen
Want zo'n lieve lach
Zo ken ik er maar één
Daarom had ik jouw lach gevangen
Want de liefste die heb jij
Ik stopte hem in een potje
Draag hem sindsdien bij mij
Op een dag was ik wat somber
Pakte het potje uit mijn tas
Ik moest er van lachen
Omdat het voelde alsof je bij me was
JE LEEST
Doems van Kunstige Deau
PoesíaDe eerste 100 gedichten die ik schreef over verschillende onderwerpen.
