Under the Bed

two

Lili ile iletişim kurmaya ilk başladığım zamandan beri bir süre geçmişti ve ben onun varlığına alışmıştım.

Evet bu bir delilik gibi geliyor olabilir.

Çünkü yatağının altında,sadece geceleri sen uyurken orada olan ve garip bir sesi olan yaratığa (?) alışmak delilik olurdu sanırsam.

Fakat,fazla arkadaşım yoktu ve tek arkadaşım Lili'ydi diyebiliriz.

Her gece korktuğumda benim yanımda oluyordu.Yani yatağımın altında olsa da onun çatallı sesini duyabiliyordum ve bu beni rahatlatıyordu.

Yatağımın altında ki varlığını bilmek kendimi güvende hissetmemi sağlıyordu.

Bazı geceler gelmiyordu ve ben korkuyordum fakat ertesi gece benden özür diliyor ve işleri olduğunu söylüyordu.

Ben de her seferinde affediyordum.

Onun hakkında asla bir şey öğrenememiştim.Nasıl göründüğünü bilmiyordum.

"Lili,seni hiç görmedim.Nasıl görüldüğünü merak ediyorum."

"Emin ol beni görmek istemezsin ufaklık."

"Neden?"

"Korkabilirsin çünkü Jennie ve korkmanı istemem.Ben seni korkutmak için değil korumak için geldim."

"Ah,peki seni hiç göremeyecek miyim?"

"Buna cevap veremem."

"Sen nerede yaşıyorsun Lili?"

"Uyuduğunda gittiğin yer de."

"Rüyalarımda mı?"

"Öyle diyebiliriz."

"Peki senin bir ailen var mı Lili?"

"Ben hiçlikten doğdum Jennie."

"Nasıl yani hiçlik mi doğurdu seni?"

"Hayır ufaklık.Benim başlangıcım yoktu ve sonumda olmayacak."

"Ölümsüz müsün?"

"Hakkımda fazla şey bile öğrendin ufaklık bu kadarı yeter."

"Peki."

"Şimdi de soru sırası ben de ufaklık.Benden korkuyor musun?"

Yatakta bağdaş kurdum ve omzularımı dikleştirdim.

"Hayır senden korkmuyorum.Tamam ürkünç bir sesin var fakat alıştım ve bazen gizemli konuşsanda yani gizemli derken,bazen benim bir çocuk olduğumu unutuyorsun ve anlamayacağım şekilde konuşuyorsun ama senden korkmuyorum Lili.Her zaman orada olduğunu bilmek beni güvende hissettiriyor."

"Sanırsam buna sevindim."

"Sevindiğine ben de sevindim Lili.Güldüğünde nasıl görüldüğünü görmek isterdim ama başka bir zamana kaldı sanırsam.Bu arada sen de beni görmüyorsun di mi Lili?"

"Uyurken bazen seni görüyorum.Güldüğünü de gördüm çünkü bazen uykunda gülüyorsun."

"Bak bunu bilmiyordum.Rüyamda ne görüyorsam artık."

"Bilmem."

Ofladım ve yorganı üstüme çekip ayıcığa sarıldım.

Uykum gelmişti ve gözlerim kapanıyordu ve kendimi zorlamadım.

Bu sırada uyumadan önce son kez sesini duymuştum.

"İyi geceler ufaklık."