Under the Bed

three

Yatağımda uzanmış,tavanımda dolaşan yıldızları izliyordum.

Sıkılmışçasına nefes aldım.

"Lili?"

Ses gelmemişti.

"Lili?Lütfen bu gece de gelmediğini söyleme.."

Sinirle nefes verdim.

"Neden yalnız olmadığını söylemedin bana?Chaeyoung'un dolabında da birisi varmış.Anlattığına göre sana benzemiyor...Gerçekten yoksun galiba."

Bir kaç öksürük sesi geldiğinde endişelendim.

"İyi misin Lili?"

"İyiyim ufaklık endişelenme."

"Son zamanlarda fazla sessizsin ve bu beni endişelendiriyor."

"Sorun yok Jennie.Her zaman buradayım."

"Peki."

"Bu arada o arkadaşına benden bahsetmedin di mi Jennie?"

"Hayır.Sadece o bahsetti."

"Tamam bu iyi."

"Şimdi konuya gelelim.Orada yalnız olduğunu sanıyordum Lili."

"Zaten öyle ufaklık."

"Hayır ama öyle değilmiş.Neden yalan söyledin?"

"Sana yalnız olduğumu hiç söylemedim Jennie ama yanımda birilerinin olduğunda söylemedim yani bu beni yalancı yapmaz.Ve evet yalnız değilim.Yatağının altında durarak seni kimden koruduğumu sanıyordun ufaklık?"

O an durup düşündüm.

Gerçekten bu hiç aklıma gelmemişti.Lili bir yıl boyunca beni neyden ve kimden korumuştu?

"Beni kimden koruyorsun Lili?"

"Burası sizin dünyanız gibidir Jennie.İyi ve kötü olanlar vardır.Ayrıca herkes benim gibi görünür.Yani korkutucu ve bunların kötü olanları senin gibi ufaklıkları korkutur.Yatağının altında durarak seni kötü olan şeylerden koruyorum ufaklık.Onların buraya gelmemesini sağlıyorum."

"Şey...Teşekkür ederim Lili.Peki bir gün ya beni korumayı bırakırsan?O zaman onlar beni bulup korkutursa?"

"Ben seni bıraktığım zaman onları da beni de zaten göremeyecek ve duyamayacak olacaksın Jennie.Ben sadece sen büyürken seni korumakla görevliyim.Sen büyüdükten sonra bir işim olmayacak."

"Ben büyüdükten sonra da konuşalım Lili.Lütfen bak o zaman büyük olduğum için senden korkmamda."

"Konuşamayız ufaklık.Ayrıca yüz yaşında olsan bile farketmez,herkes benden korkar."

"Ben korkmuyorum Lili.Senden hiç korkmadım."