Why?

Chapter 8

Lily Noreen Santiago's POV

It's dark and I cant see a thing. I literally can't see a thing.

At sa ngayon, wala naman akong kasama sa kuwarto na ito. Hindi pa ako sanay.

Nakakatakot din pala!

Pero hindi ako ganun takot na takot, naninibago lang kasi siguro ako kaya hindi ako makatulog.

Ish! Hindi na ako makatiis at bumangon na ako sa higaan at lumabas hanggang sa huminto ako sa harapan ng pintuan ni Phia.

*dug*

WHAT THE-

Napatingin ako agad sa likod ko. Wala namang tao. But what the heck is that!? Wag naman po sanang hunted house tong bahay na ito.

-_-||

Madali ko ng binuksan ang pintuan sa harapan ko at pumasok. Yup,hindi na ako kumatok. Another thing, I really don't like knocking, sorry. Close naman kami ni Phia kaya that should be fine.

And so lumapit na ako sa kama niya.

"Phia! Phia! Phia!" mahina kong sigaw habang inaalog siya.

Great. Just great.

Tulog mantika ata at hindi nagising. Ayoko naman na maistorbo siya- scratch that. Eh ginigising ko na nga eh anong ayaw ko maistorbo? Ay ewan. Bahala na at puntahan ko nalang si Vim ngayon. At bago pa man ako lumabas, may nag salita.

"Can I come with you?"

"Oh so you're awake as well. Can't sleep?" ngisi kong sabi.

"Yeah..." napakamot ng ulo si Phia at tumayo.

"Sorry if I pretended that I'm asleep. Dadalawang isip pa kasi ako if I'm ok being alone or need someone. At yun, I do really need someone to fall asleep right now" dagdag niya habang lumalapit sa akin.

"Same here. Tara dun tayo kay Vim" aya ko sa kanya at hinila na siya palabas ng kuwarto.

---------------------------------------------

Vim Mahleen Santiago's POV

๏_๏

Me staring at the ceiling right now. Well yes, I can see the ceiling dahil dinala ko yung elephant night light ko.

Lucas gave it to me

(Flashback)

"Pagbilang kong sampu nakatago na kayo! Isa!.... Dalawa!...."

Tumatakbo ako ngayon at naghahanap ng tataguan. Teka wala ako mahanap. Saan kaya ako pede magtago?

"Jackpot!" nakakita ako ng isang kuwartong na may maliliit na glass window at kitang kita ang bukas na ilaw sa loob nito.

Hehehe takot ako sa dilim kaya namimili talaga ako ng tataguan at kung maari maliwanag. At Syempre hindi maiisipan ng taya na may magtatago dito since ang mga nagtatago ay madalas nasa dilim, Odeba? May advantage din.

Agad naman akong pumasok sa loob nito at ng napansin kong walang tao, iniwan ko na ng onting bukas ang pintuan at nagtago sa ilalim ng lamesa.

Hindi pa ako nagtatagal na umupo sa ilalim ng lamesa na may nag bukas bigla ng pinto at agad-agad na umilalim sa lamesa. And yes, dito mismo sa ilalim ng lamesa na tinataguan ko ay dun din ito pumunta.

Kaya napasigaw ako ng wala sa oras ng "AAHH!"

"AAHH!" sigaw din nito. Sa tutuusin sabay nga kaming sumigaw eh.