Asi fahişe

kısa bölüm..

"niye noldu açılay niye şaşırdın.?" Dedim açılay'a ama açılay'dan ses seda yoktu.
Gözleri gözlerime bakarken ondan korkmuştum! Beni öldürecek gibi bakıyordu.
Sonra gözlerini gözlerimden ayırıp, çekmecenin üstündeki su bardağına bakmaya başladı. Ne olmuştu bu kıza böyle ?
"Açılay, kime diyorum ben ?'
Gözlerini benden kaçırarak cevap verdi.
"B-ben şeyy...sadece çok şaşırdım."
"Ne için?"
Bu soruyu gerçekten sormam gerekiyordu çünkü bu kızın emir karaman'la ne alakası olabilirdi?
"Hiç, neyse gel seni hazırlayalım..."
"Tamam."
Yüzündeki sinsi gülüşü fark etmedim sanmıştı ama ben o kadar aptal bir kız değildim.
Sandalyeye oturup aynadan ona gülümsedim. Oda bana gülümsedi.
Ellerini saçlarıma götürüp büyük hışımla saçımdaki büyük tokayı çıkardı.
"Ahhh , ne yapıyorsun acıttın!"
"Pardon..."
Kıza emir'den bahsedince değişmişti.
Ellerini saçlarımdan ayırıp tarağı aldı.
Ve bir 10 dakika sessiz kaldık.
İlk konuşan o oldu."saçların hep böyle güzel midir?"
Sorduğu soru hoşuma gitmişti.dudaklarımı sağa doğru kıvırıp ukala bir gülüş attım.
"Aynen, hep güzeldir."
"Pekii, bu emir'le ne zaman ve nerde tanıştınız?"
AHHH BEKLEDİĞİM SORU BU KIZ BENİ SALAK FİLAN SANMIŞTI!
"Bekle, ellerini saçımdan çek! Ve yüzüme bak!"
Şaşırmış gözlerle bana baktı.
"Iıı, şey ne oldu?"
"Sen emir'in adamımısın!?"