Amore mia

24.03.A.D.2019 (1:00)

Miłości moja, nieprzenikniona

Promieniami ciepłego, miłego światła,

Które musiały, jak postać wroga,

Zamknięte być, by o nich wieść przepadła.

Miłości moja, niedościgniona

Oddaliłaś się wraz z ostatnim pociągiem,

Czy może pod nim ma dusza zgubiona

Jęczy z cierpienia, dzwoniąc chłodnym gongiem.

Miłości moja, antonimiczna.

Zostałaś na peronie w przeciwnym kierunku,

Gdy patrzę na Cię, dusza ma tragiczna

Umiera w nie moim, pojnym pocałunku.

Miłości moja, serce mi łamiąca,

Na wszystko, com stargał w czuciu Tobie danym

Spłynęła trunków mieszanka grzejąca,

Topiąca skromność -dar do Nieba bramy.

Miłości moja, fałsz! nie moja wcale,

Bo choć to wszystko takie niebywałe,

Toć jednak dzisiaj jest to normą,

Sześciopak lepiej przebija stawkę,

Niż miły poeta, choćby sączył szklankę.