- ̀ polarisˊ-

hold back your tears

Büyük siyah bir araba. O kadar az bulunan bir model ki, adını bile bilmiyor.

Kalın yuvarlak gözlüğüyle arabanın kapısını tembelce açıp içerisinden zalim bir havayla çıkan bu yaşlı adam Bayan Lee ile konuşmaya başlıyor.

Geldi, diye düşünüyor Minho. Hyunjin'in dediği her şey doğru.

Adam Minho'nun olduğu tarafa doğru zoraki bir gülücük atıyor. Minho, bundan iğrendiğini gizlemek için bir çaba sarf etmiyor. Adam, yüzündeki tiksinti ifadesini görünce ona acıyan bakışlar atmaya başlıyor.

Birkaç dakika sonra adam annesi ile yanına geliyor ve onu incelemeye başlıyor. Baştan aşağı tüm vücudu. Minho bu bakışların ağırlığıyla hafifçe titriyor ama bu titremeyi kontrol edebiliyor.

Adamın bakışları, gözlerinde sabitlenince Minho hafifçe yutkunuyor.

"Gözlerin çok güzel çocuğum." diye fısıldıyor adam. "Oğluma çok yakışırlar."

Bayan Lee yerinde rahatsızca kıpırdanıyor. Minho en azından onun biraz pişmanlık hissedeceğini düşününce, rahatlıyor.

"Her şeyden haberdarım Bay Hwang." diyor Minho cesur bir ses tonuyla. "Nakil ameliyatı hemen başlayabilir mi lütfen?"

Bayan Hwang ve Bayan Lee birbirleriyle bakışıyorlar. Minho ikisinin gözlerinde de bir tür şaşkınlık belirtisi olduğunu gözlemliyor.

"Pekala." diyor Bayan Hwang sevecen bir sesle gülümseyerek. "Hazırlanıp gel."

Adam tekrar arabaya doğru giderken Minho telefonunu çıkarıyor.

Geliyorum Hyunjin, geliyorum.