✴✴ THE LEGENDARY LENGTHY MIGHTY PRINCESS ✴✴ 👑 The Long Lost Princess 👑

*Chapter Eight: The Beginning....*

°° Medla's POV °°

Hi Everyone!!

My name is Medla Medusa Zharnena..
I'm pretty and more prettier than you. hehe *peace* *smile*.

Nandito ako sa aking kwarto at nag aaral kunwaring nakikinig kay Miss.. Home studying ang ginagawa ko. Palagi naman..

Habang nagkukuda ang nag-tuturo sa akin ay malayo naman ang aking isip sakanya. Hehe Pero para hindi masita sa aking ginagawa ay nakatingin din naman ako sakanyang mukha pero wala akong maintindihan.

In i imagine ko kung anong pakiramdam ng pumapasok sa isang paaralan, may nakakausap tuwing walang guro, nakikipag kulitan sa iba, nag tatawanan kasama ang iba, pumapasok ng maaga at uuwi ng hapon at madami pa.

"Medla, answer me!!" Sigaw ni miss kaya napabalik ang aking uliran sa kanya at lahat ng iniimagine ko ay parang bulang nawala ng dahil sa sigaw niya. Binigyan ko lang siya ng isang matalim na tigin dahil sa kanyang ginawa. " 'Wag mo kong bigyan ng ganyang tigin Medla!" Banta niya pero hindi ako natinag.

"At wag mo aking bigyan ng attitude ng ganyan, Miss. Nakakalimutan mo ata kung sino ang kaharap mo ngayon." There's an authority in I'm voice and treat. Na baksan ko ang kanyang mukha na may takot dito na para bang halimaw ang kanyang kaharap ngayon dahil sa aking binitawang salita.

"I'm Sorry. Lady Majesty. " Paghingin nito ng tawad sa akin. "Our discussions are over." Anunsyo nito na may takot na mababakasan sa kanyang mga mata at boses kahit na deritsyo ang kanyang pagsasalita.

"Go." Mahinang sabi ko sakanya na agad namang siyang nagmamadaling umalis sa aking harapan.

Tss hindi naman ako tulad ng iniisip mo, Miss. Sadyang yun lang talaga ang sinasabi nila sa akin para katakutan ninyo ang isang tulad ko. Haha mukhang ganoon naman palagi ang ipinalabas ng aking Ama para makuha ang ninanais nila. Tch!
Mga salitang gustong lumabas mula sa aking isipan ngunit hindi pwede dahil sa aking katayuan habang buhay. Isang hamak ng kasamaan at walang ibang ginagawa kung hindi puro kasaaman ang nakikita saakin. Tch ang saya saya nang aking buhay. Walang kasing saya. Tss Na hindi ko namamalayan na may kumawala pala sa aking labing isang ngiti.... Ngiting may halong pait.

Ilang saglit pa naisipan ko nang ayusin ang aking mga kagamitan na aking kinakailangan kanina upang sa pag-aaral na iyon ngunit nauwi sa pagtatapos ng mabilis.