Define Love Club bk1: I'm better than this..

DLC bk1: chapter seven

isang malalim na buntong hininga ang pinakalwalan niya saka siya sumagot sa ina hindi niya alam kung papaniwalaan siya ng mama niya pero alam nito pag nag sisinungaling siya kaya gagawin niya ang lahat makakaya para hindi siya mahalata ng ina isang matamis na ngiti ang pinakawalan niya para di mahalata ng ang pag sisinungaling niya.

"May activity kami Mama kaya pagod ang mga bata pati ang asawa ko nakatulog na sila pag uwi namin kaya di kami naka punta sa inyo sorry ma at pa"sabay tingin sa papa niya na para bang humihingi ng saklolo tumango ang ama mag sasalita na sana ngunit na unahan ito ng mama niya.

"at san naman activity yan at parang hinapon at pagod na pagod kayo" nakataas na ang kilay ng kanyang mama alam niyang di ito naniniwala 

"sa may star city tita" napalingon sila ng makitang sumagot si Fred  nag madali itong makalapit at nag mano

"oh star city lng pala Dylan ang tagal mo naman sagutin ang tanong ko may nangyari ba at aligaga kang sumagot?" buong seryosong tanong ni Mirriam nag katinginan ang mag kaibigan at saka tumango si Fred bilang pag sang ayon na sabihin ang totoo.

"nag karoon kasi ng aksidente si Kyle sa sobrang likot na wrong twist ang paa nito" mahinahon sabi ni Dylan natatakot siya na baka biglang atakin ang kanyang mama sa mga sinabi niya at kaya hindi niya muna sinabi ng tuluyan ang totoong nagyari..

"ahh ganun ba buti na lng pala na isipan kong bumili ng dinner sige kunin niyo ng dalawa ang dinner diyan sa likod may binabad akong liempo ihawin niyo na lang medyo madami kasi weekend and I expect na bibisitahin niyo kami sa new manila meron din lasagna and apple pies" masiglang sabi ng mama niya nagulat si Dylan sa dala ng kanyang mama sobrang dami nito para sa isang pamilya pero ano pa nga bang expected niya it's her mom favourite thing to do to spoil her grand children

ipapasok na sana niya ang dala ng marinig niyang nag salita ang ama at gustong maki gamit ng banyo alam niyang di totoo yun alam ng dad niya pag nag sisinungaling siya unlike her mom nakaka lusot pa siya kahit papaano.

"iho what really happened to my apo?" grabe paano ba niya ipappaliwag ito sa ama pero kailangan niya itong gawin para may taong mag tatakip sa kanya.

"Kyle has an accident natapilok and twisted his ankle now he has a cast for a month" pag tatapat ni Dylan sa ama nakita niyang napa buka ng bibig ng ama

"can I see him?" sinsero nitong sabi

wala na siyang choice kundi dalhin ang ama sa kwarto nilang mag asawa pag bukas niya ng pinto nakita niyang takot na takaot si Amanda para itong bata na akala mo nakakita ng multi pero ng makita siya ay umayos ito nag balik ang takot nito ng maramdamang may kasama siya ng makita nito ang ama ni Dylan para itong bata na ma-iiyak ng mamatay ang magulang ni Amanda ang papa niya ang parang gumabay sa kanya kaya ganun na lang reaksyon nito ng makita ang ama niya parang bata na nahuli sa maling ginagawa tumayo si Amanda at yumakap sa papa niya at saka ito umiyak na parang bata.

"I'm sorry papa it was an accident I never meant to hurt him" iyak ni Amanda 

"it's alright hija we will talk about this later okei wag kana umiyak mamaya dito ako mag dinner ihahatid ko lang ang mama mo." naawang sabi ni Bernardo walang nilihim si Amanda sa kanya at naging napaka mabuting manugang nito dahil sa kanya parang nabubuhay ang anak nilang babae mas close sa kanya si Amanda kaysa sa asawa alam din niya ang sitwasyon ni Amanda ng mag sabi ito sa kanya na nag padiagnose na siya dahil na din sa pinayo niya biglang kumawala ito sa pag kaka akap sa kanya.

"pero papa paano po si mama?." may takot sa mga mata nito

"mag mamajohng ang mama mo mamaya sa bahay ng amiga niya sasabihin ko na dito ako mag dinner" malumanay na sabi ni Bernardo "Dylan samahan muna ko bumaba para di mag isip ang mama mo"

sinamahan ni Dylan ang ama hanggang sa sa makasakay ito ng sasakyan.

"Bernardo ihatid mo na ako kila Paulina bago ka umuwi sa atin balikan mo na lang ako ng 9:00pm" sabi agad ni ng mama niya bago pa mabuksan ang makina ng sasakyan.

"Mirriam dito ako kakain at mag papalipas ng oras kila Dylan habang hinihintay kita pag uusapan namin ang renovation na gagawin sa townhouse para pag alis ng mga rumerenta mapagawa na ito" sabay tingin sa anak na parang nag sasabing wag na siya mag alala.

Nag paalam siya sa magulang para mapabilis ang pag alis nito sakto naman ang pag labas ni Fred.

"Fred malala na ba talaga ang sitwasyon ni Amanda?" Malungkot niyang sabi

"Mas mabuti pa si Amanda ang kausapin mo siya lang ang makakapag bigay sayo mg buong detalye ng lahat ng nangyayari sa kanya." Malumanay na sabi nito tinapik niya ito sa braso bilang pag suporta sa pinsg dadaanan niya.

"Fred pwedeng dito na kayo mag dinner ng family mo kailangan natin pag usapan ito at kayo na halos ang tinuturing niyang pamilya she need the support she deserves." Pinatitibay niya ang sarili sa mga salitang ito.

"Sige Dylan magugustuhan yan ni Cleo at Katelyn puntahan ko na sila para maka pag handa na sila"at saki ito nag lakad pabalik sa bahay nila.

Pumasok na si Dylan at umakyat sa kwarto tinabihan niya si Amanda na nakatingin sa mga bata  inakap niya ito patalikod tulad ng madalas niyang gawin.

"Alam mo bang isa iyan sa mga pinaka ayaw kong ginagawa mo sa akin." Na iiyak nitong sabi dahan-dahan niyang iniharap ito sa kanya.

"What do mean?" Takang-takang tanong niya akala niya all aling na okie lang sa asawa niya ginagawa niya iyon.

"Actually lahat ng bagay at ano mang klaseng pag hawak mo sa akin kinaayawan ko na"tuluyan nang tumulo ang luha sa mga mata nito pero nag patuloy ito sa pag sasalita"ang pag-akap ko ang affection na ipinapakita mo everything para silang disappointment sa akin"

"Amand please mahal na mahal kita nasasaktan ako dahil ganoon na pala ang nararamdaman mo bakit di mo ako kinausap tungkol dito."nanlulumo nitong sabi "I want my Amanda back the love of my life the one I will cherish for the rest of my life"

"Ang sarap palang pakinggan ang mga salitang ang tagal ng di sinasabi ng asawa mo kelan ko hulimg narinig yan"humihikbing sabi ni Amand na siya namang ikinagulat ni Dylan

"Kelan nga ba Dylan kelan mo nga ba huling sinabi ang mga salitang nang gagaling sa puso mo kelan pa nawala ang communication sa aming dalawa?"napaluha na din siya ng tuluyan ng marealize na maaring siya rin ang isa sa may kasalanan kung bakit nag kaganoon silang mag asawa.

Sa ngayon ang maaring lang niyang gawin ay yakapin ito at iparamdam na handa siyang samahan ito sa mga susunod na hamon ng buhay nito may pag-asa kahit paano nag sasalita na si Amanda di na siya nag lilihim ng mga nararamdaman nito pa-unti-unti maabot niya muli ang asawa niya.