Lost December

21 Δεκεμβρίου

Σήμερα θα πήγαινα Μαρούσι με την Χριστίνα που είναι από εκεί και είναι συμφοιτητρια μου ,την Μαρία και κάτι φίλους της . Η Μαρία ήθελε να μου κάνει κονέ με έναν από τους φίλους της και ήθελε να με δει ετοιμάστηκα λοιπόν και πήγα Μαρούσι καθυστερημένα. Όταν έφτασα η Χριστίνα είχε σχολάσει και ήταν μαζί με την Μαρία στον ηλεκτρικό και με περίμεναν, εκεί γνώρισα εκεί γνώρισα τον Γιώργο, τον Σπύρο και τον Στάθη. Αλλά για να πω την αλήθεια δεν τρελάθηκα απογοητευτικά .😂

Καθώς προχωρούσαμε ο Στάθης Δεν έκανε καμία κίνηση για να με γνωρίσει καλύτερα με πείραξε αλλά δεν τρελάθηκα κιόλας καθίσαμε σε μια μπυραρία... Η ΒΡΑΔΙΆ ΠΉΓΑΙΝΈ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΚΌ ΣΤΟ ΧΕΙΡΌΤΕΡΟ... Δεν πίνω μπύρες... Ευτυχώς είχε κόκκινο κρασί και πήραμε ένα μπουκάλι για εμένα την Μαρία και την Χριστίνα οι άλλοι πήρα μπύρες.

  Στην αρχή δεν μίλαγα με κανέναν μόνο με την Χριστίνα στα μυνήματα μετα άλλαξα θέση ευτυχώς και κάθησα δίπλα της ο Στάθης δεν μου μίλαγε καθόλου ήταν βαρετά.

Ώσπου!

Πήγαμε τουαλέτα με την Χριστίνα,εκεί πέρασα καλά γελάσαμε βγάλαμε φωτογραφίες καταφέραμε να καταλάβουμε ποιός είναι ο Στάθης, μου είπε ότι της την πέφτει και εκείνη την ώρα πέρασε για να πάει στις αντρικές τουαλέτες.

  Όταν βγήκαμε φώναξε την Χριστίνα να πάρει προς το μέρος του , πήγε να την φιλήσει ή μου κάνει παιχνίδια το κρασί! Προσπαθούσα να ακούσω κοιτούσα προς τα εκεί το στόμα μου ήταν ανοιχτό κοιτούσα σαν χανος ,του είπε ότι δεν είναι απαραίτητο, τότε πήγα στον απέναντι τοίχο ώστε να μην βλέπω .

-ΤΙ ΈΓΙΝΕ!?

-Θα σου πω μετά

-Καλά...

  Ήμουν τόσο εκνευρισμενη μαζί του που για πρώτη φορά ήθελα να σηκωθώ και να φύγω αλλά ήταν ακόμα 10.30 . Δεν μπορούσε να αποφασίσει τι θέλει είμαστε φίλες δεν το λογαριασε?

Όταν η η ώρα πήγε 11 εγώ σηκώθηκα και έφυγα έπρεπε να προλάβω και το μετρό. Η Μαρία και ο Σπύρος ήρθαν μαζί μου για να μην με αφήσουν μόνη μου σε πέντε λεπτά θα ερχόταν ο ηλεκτρικός. Είχε τόσο κρύο τα μάγουλα μου είχαν παγώσει η μύτη μου ήταν κόκκινη έτρεμα ολόκληρη. Χάθηκα στις σκέψεις μου πριν το καταλάβω η ώρα πέρασε ο ηλεκτρικός έφτασε και μαζί του έφερε έναν παγωμένο αεράκι που με έκανε να κρυώνω λίγο παραπάνω μπήκα γρήγορα μέσα κάθησα και έβαλα ακουστικά ακούμπησα το κεφάλι στο παράθυρο.

... Θα προλάβω το μετρό?...

Έτσι όπως πάει σίγουρα όχι . Όταν έφτασα Μοναστηράκι ήταν όντως κλειστά και έτσι θα πήγαινα με τα πόδια μέχρι το σπίτι. Περπαταγα στην Ερμού καθώς χάζευα τις βιτρίνες των καταστημάτων. Ευτυχώς είχε κρύο και όχι ζεστή σκεφτόμουν καθώς ανέβαινα και πέρναγα τους δρόμους, ήμουν δίπλα στην Βουλή όταν χτύπησε το κινητό μου...

             ...Ήτανη η μάνα μου...