Bölüm -2-

57 11 7
                                    

Biraz serin,tenimi titreten,saç tellerimin hareket etmesini sağlayan,ıslanan kirpiklerimi kurutan bir hava var bu sefer karşımda.. Aynı bu sıralar yaşadığım olaylar gibi,iyi olacakmış gibi ama bir anda hava sertleşiyor.

Yine kararsızlığıma devam ederken,kalbimin ve beynimin çatışmasıyla karşı karşıyayım. Sorun yok bunu da çözebilirim ''umarım''..

Her zaman şunu söyledim ''her şeyin ilacı zamandır'' ama zaman geçtikçe durum kötüleşiyor,olaylar sarpa sarıyor.

Sanırım kendimi fazla boşladım? Evet öyle yaptım. Gitgide olayların farkına varıyorum ve bunlardan dolayı olgunlaşıyorum (ya da öyle sanıyorum) sanırım doğru kararlar verebilirim artık. Çok zor olsa gerek..

Tek yapabildiğim bu serin havada anılarımızı düşünmek.. her seferinde yeniden hayaller kurmak. Senin hasretini çekmek ne zaman bu kadar zor oldu? Ne zaman değiştik biz? Neden ilk tanıştığımız gün ki gibi kalamadık?

Her ne olursan ol,ben neden hala seni delilercesine seviyorum!?

Artık tek hayalim; Elin elimde,nefesin nefesimde ebediyen uykuya dalmak!..

En kötüsü de ne biliyor musun? Sana yazdıklarımı herkes okurken senin okumaman..

...Geçmişteki Seni Özlüyorum...

#GerçekleşemeyecekHayallere

Sαklı DєftєrHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin