Medyada Kumsal var.
Annem çıldırmış olmalıydı. Annem bunu bana yapamazdı. Ben ona yetmiyor muydum? Ya da bu koskoca villamız ona yetmiyor muydu?
Annem evlenmeye karar vermişti. Babam ölünce daha doğrusu arabası nehirden uçunca tekrardan evleneceğim diye tutturmuştu. Ama ben yine babamın dediği gibi sözünden çıkmamış annemi istemeye geldiklerinde somurtup oturmak yerine annemin kahvelerini pişirmiştim. Ama o adamı hiç gözümün tutmadığını da söylemeliyim. Hele o oğlu Ahmet'i hiç tutmamıştı gözüm. Bunu anneme söylediğimde annem' Hele git bi o tarafa' demişti. 'Sen benim kısmetimi mi kapatacaksın'
Ben ise sessizce bir köşeye çekilmiştim. Anneannem destek çıkmıştı bana:
- Gönül ne gerek vardı kızım evlenmeye?
- Aman anne. Seviyorum ne yapayım.
Hemen atıldım. Anneannem beni bu sefer tutamamıştı. Bütün sinirimi ona boşalttım:
- A Anneanne sen ne diyorsun? Gönül bu Ota da konar...
Annem:
- ÇABUK ODANA! HEMEN!
- Merak etme o gül Cemalini görmek isteyen yok.
- Bak hala konuşuyor. Elimin tersiyle şimdi bir çarpacam.
Elini beş kardeş yaptı. O sırada anneannem önüme geçti.
Bana:
- Hadi kızım çık yukarı. Şimdi biz annenle gelcez dimi Gönül?
Annemin lafını duymadan yukarı çıktım. Ne oluyordu bana böyle? Anneme ben hiç karşı koymazdım. Farketmedigim şuydu ki babam hep bir duvar olmuş idi bize. Babam geri donmeyecegine göre bizim evde kavga eksik olmayacak demekti bu. Hele Ahmet ve babası gelirse... kaçmalıydım ama nereye...
Evet ilk bölümün sonuna geldik. Begendiyseniz beğenmeyi ve yorum atmayı unutmayın. Sizleri seviyorum.
