Annem: Nereye gidiyorsun sen
Ben: Hemen gelicem anne
Annem: Tamam hızlı ol yemek pişiy...
Konuşmasını bitiremeden hızlıca evden çıktım. Şuan annemin ne dediği önemsizdi. Odaklanmam gereken bir konu vardı. Üzerinde yoğunlaşmam gerekiyordu.
Trafik lambalarının olduğu yere gelmiştim. Heyecandan ellerim titriyordu. Ama sanki heyecan değildi bu, bir çeşit korku ve meraktı.
Ne düşünmem gerektiğini biraz kafamda sorguladım. 5 dakika sonra karşıdan bir köpek geçtiğini gördüm. Hayır bunu yapamazdım, ona zarar vermek istemiyordum. Ama yapmak zorundaydım. Duygularımın yarısı yap, yarısı yapma diyordu sanki. Ve ben en sonunda yapmaya karar verdim, bu benim hayatımdı sonuçta...
Gözlerimi kapattım ve köpeğe araba çarptığını düşündüm. Açtığım andan yaklaşık 15 saniye sonra köpeğe araba çarpmıştı. Neler oluyordu. Bu, bu gerçek olamazdı. Daha sonra gözlerimi hızlıca yeniden kapatıp köpeğe araba çarpmadığını düşündüm ve 15 saniye sonra köpeğe hiç bir şey olmamış, yoluna devam ediyordu. Anlayamıyordum, neler oluyordu?.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
15 Saniye
Mystery / Thrillerdüşündüğü her şey gerçek mi oluyordu yoksa? belki sadece akıl hastanesinde yatıp birdaha hiç o derin uykulardan uyanmamasi gerekiyordu...
