Twin Love (A Dutch One Direction Fanfic)

Chapter 16

Heej,  ik weet niet of het verwarrend zou zijn maar ik ga nu weer verder met schrijven op de dag dat Emily haar haar heeft laten doen. Maar ik ga niet te veel hier neerzetten en gewoon schrijven! Xxx Birgit

Brooke P.o.v.

Weer een schooldag... nee saai zijn ze niet. Op school liep ik naar mijn kluisje. Nee! Daar stonden die jongens van vorige week weer! Ik liep 'rustig' naar mijn kluisje. "He daar is ons jankertje!" zei eentje. "Hou je bek!" zei ik gewoon terug. "Dus... hoe is het nou met je dooie moeder?" Normaal had ik echt weer huilend weggerend maar deze keer was anders, ik werd deze keer heel erg boos. Ik probeerde het te negeren en deed mijn kluis open en haalde mijn boeken eruit. "He krijgen we nog antwoord?" vroeg 1 weer. Mijn woede aanval kwam naar boven. "Probeer je om niet te janken ofzo?" Dit keer ging die te ver! "Hou. Gewoon. Je. Bek!" Ik draaide me plots om en duwde ze ruw aan de kant waardoor ze volop tegen de kluisjes opbotsten. Ze keken me verbaasd aan. Maar ik liep door. 

De schooldag was weer klaar! Ik liep naar mijn fiets. "Godver, band lek!" Ik hoorde vanachter een paar fietsen gelach. Ik liep ernaartoe en pakte de 2 jongens van vanmorgen bij hun oor omhoog. Altijd al is willen doen! "AUW BITCH HOU OP!" "Gaan jullie eventjes die band voor me plakken?" "Waarom?" "Omdat ik het zeg! En jullie hebben wel wat goed te maken!" Ha ik had het weer voor elkaar... ze waren nu mijn band aan het plakken en oppompen. Maar toch had ik nog een rotgevoel over vanmorgen. "He meid! Het is klaar hoor!" "Okee, ik ga. Bedankt he?" Wauw het sarcasme droop echt van die zin af! Ik fietste weer naar huis. Het was ondertussen 4 uur. Mmm wat later dan normaal maar okee ik had dan ook een lekke band. Gelukkig hoef ik nooit ver te fietsen en was al snel thuis. Ik zette mijn fiets weg en deed de sleutel in het slot. Mijn hoofd zat nog bij vanmorgen. Ik deed de deur open en werd meteen wat vrolijker door Emily. "Hey Brooke, jij bent vroeg thuis" zei ze. "Hey Em. Ik ben niet vroeg thuis hoor, het is al vier uur." Er lag een dik boek naast haar. Typisch Em... als ze begint te lezen leest ze ook echt LANG!  "Oh. Ik heb laaaaang gelezen." zei ze. Toen viel me pas op dat haar haar anders was! "O mijn god! Je haar!" riep ik.  "Dat je het nu pas ziet!" Lachte ze. Ik rende naar haar toe en bekeek haar haar. "Super leuk zeg!" Ik plofte naast haar op de bank.  "Hoe was je vrije dag?" "Super! Lekker uitgeslapen! En die van jou?" "Ging wel. Er zijn een paar jongens die nogal dom doen." "Waarom?" "Omdat mijn lied beter was dan die van hun." "Losers." "Jep." zei ik zacht. "Wat zeiden ze?" "Niets waar ik niet tegen kan.Ik moet nog paar opdrachten maken." zei ik en liep naar boven. Het was geen smoes om onder het gesprek uit te komen, ik moest ECHT opdrachten maken. Maar het waren wel leuke. Het was weer wat met songwriting. En laat ik daar nou goed in zijn. We moesten een liedje schrijven met bladmuziek enzo. Ik was een tijdje geleden begonnen aan een nieuw liedje dus ging ik die maar afmaken.  Toen ik best wel ver was ging de deurbel. "Doe jij open?" riep ik naar beneden. Soms was Em te lui om de deur open te maken, al zat ze beneden, ik moest dan van boven naar beneden om de deur open te doen. "Ja!" hoorde ik Emily roepen van beneden. Mooi!  "Brooke! Drie maal raden wie hier is!" "HARRY?" riep ik terug. Die komt alleen niet zo vaak meer de laatste tijd. "Nee! Kom nou maar gewoon!" Ugh moest ik alsnog naar beneden! En ik hoefde niet eens de deur open te doen! Maar Emily klonk zo enthousiast dat het wel een geweldig iemand moest zijn!  Ik rende de trap af. En daar stond Jeroen dus!  "Jeroen? Ben jij dat?" Hij knikte een grote glimlach op zijn gezicht. "Jeroen! Ik heb je zo erg gemist!" Ik rende op hem af en gaf hem een knuffel.  "Ik heb jullie ook gemist!" "Wat doe jij nou hier?" vroeg Emily. Ik grinnikte. "Ook leuk om jou weer te zien Emily." Lachte hij. "Je snapt wat ik bedoel!" "Mag ik mijn beste vrienden die ik 2 jaar niet heb gezien niet onverwachts bezoeken?" "Natuurlijk! Kom binnen! Hoelang blijf je?" "Een week." Ik knikte. Hij zette zijn koffers neer in de gang. "Wil je wat drinken?" "Nee dankje." Ik ging naast Jeroen op de bank zitten. "Hoe gaat het hier?" Vroeg hij. "Super! Ik heb een eigen show!" "Serieus! Ik wist wel dat je het ging maken! En hoe gaat jou, Brooke?" "Het is echt geweldig! Liedjes schrijven, zingen!" Ik zuchtte dagdromend. "Ooit  wordt ik een songwriter." "Ik hoop het voor je! Ik weet dat je het kunt." zei Jeroen blij. "Dankje." Stilte vulde de kamer. "Ik wil Londen zien!" riep hij opeens. "Oke, pak je jas dan! Let's go!" Wij wonen hier al een tijdje dus kunnen we hem dat met gemak laten zien. 

"Ik zit vol." "Nog iets en ik ontplof!" "Ik vraag de rekening, ik betaal." "Jeroen! Nee. Ik betaal wel." zei ik. Hij weet dat ik me irriteer aan jongens die de rekening voor me willen betalen. "Nee ik." zei Em "Pech voor jullie dames." En met dat liep hij weg en betaalde de rekening. Ugh jongens... "Nog steeds dezelfde Jeroen he?" zei Emily. Ik knikte en stond op. Jeroen kwam weer aanlopen. "We kunnen gaan." We liepen het restaurant uit. "Ik moet dit restaurant onthouden. Zo lekker!" Riep ik. "Niets veranderd, je eet nog steeds zoveel en komt niet aan." "Ik weet het!" "Serieus he! Hoe kan dat? Like omg!" zei Emily erachteraan.  Hij lachte nerveus. "Ik heb echt jongens nodig." "JONGENS SHIT" riepen Em en ik tegelijk. We hadden 's avonds met Harry en Niall afgesproken. We renden naar huis. Jeroen snapte er niks van. We zouden het nog wel uitleggen thuis. Toen we als gestoorden naar huis aan het rennen waren hoorden we sommige mensen lachen. Maar wat maakt het uit! We gingen Niall en Harry weer zien. Ik zag Niall regelmatig nog alleen bij Harry en Em was het anders. Ze hadden het allebij druk met werk.

We zaten net op de bank toen de bel ging. Emily ging open doen toen ik alles uitlegde aan Jeroen. "Is Niall daar?" riep ik naar Emily.  "Hij is er!" riep Emily terug. Ik sprong op en riep: "NIALL COME IN!" Ik knuffelde Niall en voelde een kus op mijn voorhoofd. Toen ik los liet keek ik naar Emily. Eerst keek ze naar mij, daarna naar Harry en toen weer naar mij. Ik wist precies wat ze dacht: Eens kijken of Harry snel jaloers word. We glimlachte duivels naar elkaar. We liepen naar de rest toe. De jongens keken elkaar verbaasd aan. "Oh sorry boys! Niall, Harry... This is Jeroen, our friend from Holland! Jeroen dit zijn dus de jongens waar ik het net over had... Niall en Harry." Ik wees ze aan en ze keken al wat minder verbaasd. "Hi, nice to meet you." zeiden ze tegen elkaar. Er viel een wat ongemakkelijke stilte die uiteindelijk door Niall verbroken werd: " I'M HUNGRY!" Jeroen begon te lachen. "What?" vroeg Niall nep beledigd. "Well you and Brooke are perfect for each other! Because you both eat a lot and you're not even fat!" "I know!" riep Niall trots terug en trok me mee naar de keuken. "Sooo? What do you want to eat?" "I don't know! If it's food it's OK!" antwoorde ik. "That's my girl!" Hij liep naar de koelkast en haalde er een bak ijs uit. "Is this allright?" "Sure but I  don't let you alone with that icecream, remember the last time?" "Yes off course I remember!" Ik pakte een paar lepels en we namen de bak ijs mee naar de woonkamer. Meteen toen we daar aankwamen rende Liam weg toen hij de lepels zag en Em kwam naar me toe lopen. "Ehm Brooke? Is dit wel zo'n goed idee?" "We laten ze gewoon niet alleen met dat ijs! Dan komt het denk ik wel goed." We ploften neer op de bank en begonnen te eten. Vroeger als we met Jeroen ijs gingen eten was het de traditie dat Jeroen een van ons voerde. Emily had door wat ik dacht en vroeg dus aan Jeroen: "En? Gaan we onze traditie niet doen vandaag?" Maar dit was ook een onderdeel van ons plan: 'Hoe maken we Harry jaloers?' "Ja moeten we wel doen he? Anders is onze traditie dood!" zei Jeroen en pakte Ems lepel. Toen Jeroen Em aan het voeren was keek ik naar Harry. Hij had natuurlijk geen idee waarom ze dat deden omdat we Nederlands praatten.  Hij was aan het fluisteren met Louis en tegelijkertijd aan het kijken naar Emily. Em keek naar mij en ik stak mijn duim omhoog en wees een soort naar Harry. Em zag het en liep naar hem toe. "Are you a bit jealous Styles?" Hij bloosde en Em ging bij hem op schoot zitten. 

Niall P.o.v.

Al vanaf het moment dat die Jeroen er was en Brooke en Emily wat aan het overleggen waren ofzoiets, heb ik het idee dat ze wat van plan zijn. Dat kan ik gewoon zien in Brooke's ogen. Ik ken haar nu goed genoeg. Em zit weer bij Harry op schoot nu. Harry houd haar vast en is niet van plan haar meer los te laten geloof ik. Sinds die keer dat ik dat liedje van Brooke heb gevonden zijn de jongens en ik ook iets van plan. We zijn aan het proberen of we Brooke in Emily's show kunnen krijgen. Maar we zeggen hun natuurlijk niks! Ik zat weer te denken aan ons plan toen mijn mobiel afging. Ik stond op en liep naar de gang. "Hello?" "Hello is this Niall Horan?" "Yes that's me." "You want Emily's sister is Emily's show right? What was her name?" "Yes, her name is Brooke." "Okay, well we want Brooke in our show! She sings you said?" "She sings her own songs yes." "Fine Brooke is in the show from next week." "Thank you so much! Bye!" "Bye." Yes het is gelukt! Volgende week zit ze in de show. Dat word dus een goeie smoes gebruiken om haar mee te krijgen. Ik sms'te de jongens dat het was gelukt en liep terug. Ze waren daar Truth or Dare aan het doen. Aan Louis' ogen te zien had hij een idee. "Em.... Truth or Dare?" vroeg Lou. "Dare duhh." Lou kreeg een glimlach op zijn gezicht. "Kiss Jeroen for 10 seconds." Ik keek Harry aan die verbaasd keek. "No problem!" zei Emily en liep naar Jeroen. Ze boog voorover en kuste hem. De jongens+ ikzelf begonnen te juichen.  En Louis lag lachend op de grond toen hij Harry's gezicht zag. Hij is duidelijk jaloers!