Sessiz geçen yürüyüşümüzden sonra küçük ama huzur veren bir lokontaya gelmiştik.
"Hey jungkook bize iki tane çorba getirebilir misin?"
"Geliyor Seokjinnie"
"Ah... bu arada tanışmadık benim adım Seokjin senin ki ne?"
"Yoongi... adım Yoongi." Seokjin memnun bir ifadeyle bana baktı.
" Seni rahatsız etmezse bir soru sorabilir miyim?" Tahmin ettiğim soruları soracaktı emindim. Bu yüzden kafamı olumlu yönde salladım belki de birilerine anlatmak iyi hissetirirdi.
"Şey evimin camından baktığımda seni gördüm ağlıyordun bu yüzden yanına geldim istersen içindekileri bana dökebilirsin hem birbirimizi tanımıyoruz belki anlatman için kolay olur." Kafamı yavaş bir şekilde sallayıp önüme koyulan çorbayı içerken konuşmaya başladım.
"Sadece sevgilimden ayrıldım... O beni hiç sevmemiş."
"Imm... konu biraz uzun sanırım ha? Sabırla dinleyeceğim seni..."
🖤🧡
Min Yoongi o gün Seokjine başından geçen her şeyi anlatmıştı Seokjin ise dediği gibi sabırla dinlemiş ve ona moral verecek güzel sözler söylemişti.
Min Yoongi artık Park Jimini unutmaya çalışıyordu eh başarıyordu da Seokjin ve sevgilisi Jungkook sayesinde...
