Günlük

Bölüm 2 : Yeni Arkadaşlık

03.03.2013                                                                                                                                                                     Salı / 11:45

Selam..Nasılsın ?

Ben herzaman ki gibi çıldırdığımı düşünme noktasındayım.Bugün artık aklımı kaçırma noktasına geldim.Gerçek ne?,Hayal ne ? artık inan bilmiyorum! Şu an evde tek başımayım.Annem ve Babam evlilik yıl dönümleri olduğu için dışarıdalar ve hala gelmediler.Alt kattan daha doğrusu mutfakdan tuhaf ayak sesleri duyuyorum bu sesler bazen öyle hızlanıyorki sanki içerde birileri koşuyor gibi.Odamın kapısını kilitledim ve tek yapabildiğim şey şu an içinde bulunduğum durumu seninle paylaşmak.Dün sabah uyandığımda bacağımda ısırık izine benzer yara ve morluklar gördüm.Az önce merdivenlerden yukarı çıkan biri olduğuna yemin edebilirim..Çok korkuyorum!

Bölüm 2 -

           Güzel bir sabah.Hemen yatağımdan kalkıp penceremi açtım.Yaz mevsiminin en güzel zamanlarıydı bu,mis gibi havayı dolu dolu içime çektim gözlerimi kapatım,Kuşlar ve bana gökyüzünün güzelliklerini fısıldayan rüzgar,rüzgarın yerinden oynattığı yaprakların sesi inanılmaz aşığı olduğum bir duygu.Bu anı yaşamak için her sabah aynını yapıyor,kısa süreli de olsa sanki dünyadan uzaklaşıyordum.Bu hissi dünyalara değişemezdim.

Telefonum çalıyordu,karmakarışık durumda olan çantamın içinden zorlukla buldum.Sınıftan arkadaşım banu arıyordu.Sabah kahvaltısı için dışarı çıkalım mı? diye sordu,hiç düşünmeden bu harika fikri kabul ettim.Annem erkenden dışarı çıktığımı öğrendiğinde kıyameti kopardı gene.Bir ton laf söyledi yok hergün dışardaymışım yok birgünde evde zaman geçir gibi tipik anne azarlaması.Sanki bana bu zamana kadar mükemmel bir annelik yapmış gibi birde bu rolünü devam ettirme çabası gerçekten bana komik geliyordu.Ben ayna karşısında makyaj yaparken,annemde işe gitmek için evden çıktı bana söylenerek sinirli bir şekilde.Açıkçası çok da umrumda değildi.Nihayet hazırlandım ve evden çıktım.Taksiye binmek için yolun karşısına geçtiğim sırada gözüm istemsiz bir şekilde odamın camına takıldı.Odamın camı kapalıydı ve perdelerim çekiliydi,oysa ben daha yarım saat önce odadan çıktığımda açıktı.Heralde annem kapattı gerçi hiç odama girme zahmetine katlanmazdı ama bu seferlik katlanmış demekki.Yenibosnaya vardığımda Banu beni bekliyordu otobüs durağında,ayak üstü ufak bir sohbetin ardından Ataköy içinde çok şirin masaları bahçede olan bir mekana girdik.Sohbetlerimiz çok zevkli geçerdi banu ile tam bir deli.Beni o kadar güldürür, o kadar çılgın hareketleri vardır ki bazen gerçekten arkadaş olmalımıyız diye düşünmüyor da değildim.Kahvaltı esnasında arka masalardan bir ses bana çok tanıdık geldi.Arkamı dönüp baktığımda geçen gece kahve faciyası yaşadığımız yerde ki garson çocuğu gördüm.Göz göze geldik çocuk merhaba der gibi başını salladı ama ben hiç tepki vermeden önüme döndüm hemen..10 15 dakikak sonra yanımıza geldi merhaba demek için..

- Selam afiyet olsun..Sizi hatırladım geçen gün Cafemize gelmiştiniz arkadaşlarınızla tabi çok tatsız şeyler olmuştu.O gün den sonra fal bakan adam da işi bıraktım dedi çıktı ve gitti..Neyse siz nasılsınız  ?

- İyiyim teşekkürler.. Diyerek gayri samimi bir şekilde cevap verdim.tabi bu sırada benim rahatsız arkadaşım Banu gene boş boğazlık yaptı..

- Siz daha önceden tanışıyorsunuz sanırım ? Melek ? Ne falı,ne tatsız olayı kızım bunlardan benim niye haberim yok ? Neden bize eşlik etmiyor sunuz ? hem şu geçen gün ki olayıda çok merak ettim üstünden bir geçmiş oluruz..

Banu sırf şu gereksiz merakı yüzünden bunu yaptığını o kadar iyi biliyorum ki..Olan olmuştu bende lütfen buyrun diyerek davetimizi yineledim.Gerçek bir tanışma faslına da başlamış olduk.

- Adım Belial.Size biraz tuhaf gelebilir ama arkadaşlarım bana genelde Bilal der.Belial annemin bana koyduğu bir isim.Annem Suriyeli Babam ise türk.Annemin geldiği köyde insanlar kendilerine yardım eden bir melek olduğunu ve isminin Belial olduğunu söylerlermiş..Sanırım annemde ismimi bundan esinlenerek koymuş..

Diyerek anlattı kendini bize.Ben kendimi anlattım biraz banu anlattı derken sohbet koyulaşmaya başladı.Aslında hoş biriydi ve zeki birine benziyordu.Üniversite okuyormuş oda Yıldız Teknik Üniv. inşaat müh. bölümünde.Boş zamanlarında cafede garsonluk yaparak okul harçlığını çıkarıyormuş.Onurlu bir hareketti bu.Hayatta ki en değerli varlıklarını anne ve babasını kaybetmiş ama çok iyi bir bölümde okuyup ek olarakda parasını kazanması ve buna rağmen hayata olumlu bakan biri.Tebrik etmiştim içimden ve kanımda ısınmıştı her geçen dakika.Kafamda ki bütün acaba'ları silmişti ama ne olursa olsun onu daha yeni tanımıştık.Birbirimizden bahsederken anne ve babasını kaybetmenin nasıl bir duygu olduğunu sordum.Benim annem babam yaşıyor ama bana bi yararları olduğunu hiç görmemiştim.Her akşam tartışıp kavga ederler.Hergün deliler gibi çalışıp şirket şöyle şirket böyle annem ise yok muayene gitmem lazım yok ameliyat var hep bir koşuşturma içinde olduklarından onların bu hayatlarında ben yok olup gitmiştim.Benim yaşadığım durumla arasında ki farkı merak etmiştim aslında.Bilal de çok samimi ve içtenlikle cevap verdi soruma.

- Babam ve annem suriyede tanışmışlar.Babam hataylıdır.Suriyeye gidip gelirmiş bazı akrabalardan dolayı.Annem ile de burda tanışmışlar ve burda kalmaya karar vermişler evlendikden sonra.Babam Merkez de sunnilerin ağırlıklı olduğu camii de imamlık yapardı..Annem ise akşama aklımın ermediği bazı kitaplar okuyup kendi inancına göre çeşitli dualar yapardı ve çoğunluklada benim yaramazlıklarımın peşinden koştururdu.Babam,Anneme hergün İslam dini ile alakalı şeyler anlatırdı uzun uzun sohbetler ederlerdi,bazen bunların sonu kavga ile biterdi ama birbirlerini gerçekten severlerdi.Neyse uzun lafın kısası.Annem birgün babama hararetli bir şekilde bazı ruhların bize zarar vericeğini söyledi.Dışarıdan seslerini dinliyordum.Babamda onu sakinleştirmekle uğraşıyordu.o akşam onların seslerini dinleyerek uykuya dalmıştım..Sabah uyandığımda ikisinide evin ortasında yatarken gördüm.Ağlayarak dışarı çıktım.Komşulara derdimi anlatmaya çalıştım,anladıkları kadarıyla eve girdiler ve onları gördüler.Hemen polis güçleri geldi,anlam veremediğim bir sürü şey yaptılar takip ediyoruz cinayet üstünde duruyoruz dediler..Tabi daha sonra boğularak öldürüldüklerini söylemişler ama kimlerin ne için,nasıl bunu yaptıklarını bulamadılar.Daha sonra duyduğum bazı şeyler oldu.Sunni ve şii lerin arasında ki bir problemden dolayı eve birilerinin girip anne ve babamı bu şekilde öldürdükleri gibi.Çünki ikisininde boynunda ip izlerine rastlanmış..Özürdilerim fazla uzattım galiba,kafanızı şişirmek istemezdim ama umarım merakını giderebilmişimdir.Bazen elindekileri kaybetmeden onun değerini anlayamazsın.

Bilalin hikayesi o kadar etkilemişti ki beni soluksuz dinliyorduk onu.Küçük yaşta böyle bir olay ile karşı karşıya gelmek..Bilemiyorum zor olsa gerek.Ama bilal ile benim net olarak olmasada kısmen aynı şeyleri yaşadığımızda bir gerçek.Ha ölü ha hayatta,ne farkeder beraber olmadıkdan sonra..sohetimiz ilerledikçe daha çok sevmeye başladım bu çocuğu.Çok samimi ve içten bir insan.Hiç lafı dolandırmadan cevap verirdi herşeye.Tabi yakışıklı bir çocukdu da.İstemsiz bir şekilde Bilali akşam arkadaşlar arasında evde yapacağımız yıl sonu partisine davet ettim.Bunu neden yaptım bilmiyorum ama bu çocukda beni çeken birşeyler vardı.Pınar ve cem yada serap,metin,mustafa o talihsiz akşamdan sonra beni bu çocukla partide görmeleri nasıl olacaktı bilmiyordum ama davet ettim..

- Belial !

- Etrafımda gerçekten ismim ile bana seslenen ilk kişi olduğunu söylemek isterim.. (gülümseyerek)

- Buna sevindim..İsmin ne ise öyle seslenmek daha doğru diye düşünüyorum.Bak şimdi,Akşam üniversiteden arkadaşlar ile bir arkadaşımızın evinde sene sonu partisi yapacağız sende gel hem o facia gecesinden sonra bizim çocuklarlada görüşmüş,tanışmış olursun..Sana kendini ifade etme fırsatı sunuyorum (gülümseyerek)

Teklifimi biraz düşündükden sonra kabul etmişti.Çok tuhaf.Daha 2,3 saat öncesine kadar ismini bile bilmediğim bi adamı akşam partiye davet etmiştim.Herşey çok çabuk gerçekleşti ama daha öncede söylediğim gibi,Beni etkisi altında bırakan bir yönü var bu çocuğun...

2.bölüm sonu..