12. Bölüm

147 10 10
                                    


Arkadaşlar kitap fazla okunmuyor. Ve aslında yazasım gelmiyor. Olayları hızlıca anlatıyorum. Aklımdaki hikayeyi tam olarak aktaramıyorım galiba. Bu yüzden okunmuyor..😢😢😢


> ' Hikayemi paylaşır mısınız?? ' <

Sizi çooook seviyorum.

Hadi başlayalım!!!!

LET 'S GO!!!

Telefonda aniden üst üste mesajlar gelince wattsap a girdim.yabancı bi numaradan atılmış olan Fotoğrafları görünce merak edip açtım.

'N-nneee?? Bu ne yaa???'

- 'kimsin? Bu ne. Ve neden attın bana'


X-' sen kim olduğumu boşver. Ama şunu bilmen yeterli ki. O fotoğraftaki jimin. Ve yanındaki kız da jimin in yarı yolda bırakıp Türkiye ye geldiği sevgilisi. Dikkat et ÖYKÜ!! '

- 'kimsin?'

- GÖRÜLDÜ -

Telefonu masaya bırakıp yatağıma uzandım. Bu olanlar cidden yordu beni resmen 1 günde çökmüş gibiydim. Jimin. Annem babam. Ve şimdi bu gizemli çocuk. Battaniyemi üstüme çekip gözlerimi kapattım. Uyumaya çalışıyorum ama yok. Olmuyo. Sağa sola kıvrandım gözüme uyku girmiyodu. Tekrar yataktan kalkıp sürüne sürüne dolabımın karşısına geçtim.

Dolabı açtığımda elbiselerimin çoğu içinde yoktu. Annem toplamıştı galiba. Sadece 5-6 takım elbisem ve bi iki eşofman takımım vardı. Ve elbiselerin arkasında duran bi kutu.
Kutuyu alıp tekrar yatağıma oturdum. Yavaşça kutunun kapağını açıp bi köşeye bıraktım. İçinde çok eski resimlerim vardı. Çocukluğuma ait resimler. Çocukluk aşkım ile olan Fotoğraflarım. Yıllar geçse bile atmaya kıyamadığım resimler. Ve kutunun en dibinde olan mektuplar.
Teker teker fotoğraflara bakarken eskiye gitmemek mümkün değildi.

....

11 yıl önce

'' öyküüü! ''

'' efendim Efe? ''

''seni seviyorum ''

'' bende seni çok seviyorum ''

''Ben gidiyorum. Ama sana Söz veriyorum seni hiç unutmayacağm''

''nereye? ''

''başka bi ülkeye. ''

''git''

''ÖYKÜ ''

''ama geri gel. Ben seni hep beklicem. Senin gelince biz seninle beraber şarkıcı olucaz. Sözün var biliyosun. "

" tamam söz "

.....

O zaman keşke bırakmasaydım onu. Şu an nerde? Kiminle. Belki de onunla kurduğumuz hayalleri unutmuştur. Belki de beni unutmuştur...

Biraz daha resimlere baktıktan sonra. Mektuplara geçtim. Yaklaşık 16 tane vardı. 1 saat onları okuduktan sonra tekrar hepisini kutuya koyup kapağını kapattım.

Kutuyu yatağımın üstünde bırakıp odadan çıktım. Annem uyuyordu. Gizlice televiyon masasının üstüne duran araba anahtarını aldım. Ve sessizce kapıyı açıp çıktım evden. Kapının önünde duran arabayı açıp elbiselerimin içinde bulunduğu valizi alıp tekrar arabanın kapısını kapatıp içeri geçtim.

Anahtarı tekrar yerine bırakıp. Odama geçtim.

Valiz i açıp dolapta kalan elbiselerimi de içine koydum. Yatağın üstünde duran kutuyu da içine koyup tekrar kapattım valizi.

O sırada gelen mesaj sesiyle valizi dolabın önüne bırakıp telefonumu aldım. Sandalyeyi çekip oturdum. Jimin den mesaj gelmişti.

Çekik - " öykü uyudun mu? "

" hayır."

"konuşalım mı? "

" Gerek yok! Bi daha yazma bana. Ver mümkünse en kısa sürede kore ye
sevgilinin yanına git! "

" ne?? "

"jimin yazma artık"

"

son kez konuşalım. Lütfen 🙏. Evdeyim ben şimdi dışarı çıkıcam. Bekliyorum. "

....

Telefonu cebime koydum. Camdan dışarı baktığımda oradaydı. Bende öylece eşofmanlarmla dışarı çıktım..

" ne var! "

" özür dilerim "

" gerek yok! "

" öykü..._cebinden bi kağıt çıkarıp bana uzattı _ al bunu bi daha seni rahatsız etmiycm. "

Kağıdı elime alıp cebimdeki telefonu çıkardım. Bana atılan o fotoğrafı açıp telefonu jimin in eline verdim.

" Bence de Rahatsız etme beni. Bak buna. Ben seni adam sandım Bee. Kızı yarı yolda bırakıp gitmişsin. İşte siz busunuz. Bütün erkekler aynısınz. Gidersiniz bi daha da gelmezsiniz. Böylece insanların kalbini kırmaktan başka bildiğiniz bi Bok yok.. "


" öykü... Neyse yaa. Görüşürüz. "

Telefonumu jimin in elinden alıp arkama bile bakmadan hızlıca eve girdim...




parkjiminismyworld🍁

Fake LoveHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin