Fake Love

18. Bölüm

Hatırlatma:

Ö-öyküüü!!!!  Öyküüüü!!!!!!!

" Taehyung doktoru çağır!! "

ÖYKÜ lütfen gitme. Öyküüüü!!!!!!!

....

Doktor koşarak içeri girip kapıyı kapattı..
Taehyung ve ben içeri girmeye çalışsak da izin vermediler.

1 saat sonra :

" Ona bi şey olsa kendimi asla affetmem. "

"  o iyi olacak merak etme. Öykü güçlüdür. "

Taehyung omuzlarımı sıkıca tutarken. Bende camdan öykünün uyanması için dua edip onu izliyordum. Taehyung a gülümseyip nam joon a döndüm.

" Siz Taehyung u odasına götürün. O da çok yoruldu. "  dedim.

Onlar bizi daha tanımadan ilk günden bile yanımızdalar. Gerçekten iyiki tanımışım onları..  İyiki.....

"Jimin!  Ben burda kalsam"

Taehyung a cevabını bu kez ben değil de hoseok verdi.

" Taehyung jimin haklı sende çok yoruldun. Kaza yapan sadece öykü değil dimi?? "

Onlar bu konuyu tartışırken ben ise dalmış öykü yü izliyorum.

Durumu normalleşti belli. Ama neden hala çıkmadılar odadan?? 
Ve hala şu an burda bu durumda olmak cidden çok acayip.
İçimi paramparça ediyor resmen.
Sevdiğim kız orda canıyla cebelleşirken ben burda elim kolum bağlı oturuyorum.

"Jimin!  Sana diyorum"

Omzumda hissettiğim elle arkama döndüm.

" H-ha?"

Jungkook Du bu. Herkez gitmişti..

" Yemek diyorum!  Alıyım mı sana? Sabahtan beri hiçbir şey yemedin! "

Yemek mi?  Ahh jungkook bu durumda yemek yemek o kadar kolay değil...

" Hayır sağ ol. Bi şey istemiyorum.  "

Dedim. Tamam deyip tekrar koltuğa oturdu. Telefonuna gelen bildirim den sonra. Birini arayıp yanımdan uzaklaştı.

.....

Doktor içeriden çıkarken. Ben de kendimi toparlayıp yanına gittim...

" Ne oldu birden?  Öykü iyi mi? "

Doktor hafif bir gülümseme ile bana bakarken bense saçma saçma. Şişmiş gözlerim le ona bakıyorum..

...

" Gülecek ne var. Hayır söyleyin bizde gülelim. Beni  sevdiğim Kız orda can çekişiyor. Siz gelmiş burda mal mal gülüyorsunuz . "

Bu doktor un derdi neydi bilmiyorum ama şu an içimden kendisini öldürmek geçiyor...
Tam aklımdaki şeyi yapıp içimi rahatlatmak istedim ama arkamdan gelen bi sesle doktor un tuttuğum yakasını bırakıp arkama döndüm..

" Park jimin!!  Kendine gel! "

Bu kimdi bilmiyorum. Hiç görmemiştim. O kişi yanıma gelip bana sinirli bakışlar attıktan sonra doktor dan özür dileyip. Bana neler olduğunu sordu .

" Siz k-... "

" PD. Siz?? "

Jungkook un sesiyle karşımdaki adama bir daha bakıp kendimi toparladım. Jungkook sonunda yanımıza ulaştı.

" jungkook!  Neler oluyor biri anlatsın! "

Jungkook olayı PD ye anlatırken ben de yanımızdan uzaklaşan doktor un yanına gittim.

" Neyi var? "

Diye doktoru durdurdum..

Arkasına dönüp bana cevap verdi..

" efe. "

Ne alakaydı şu an bu ¿

" efe??  O ne alaka? "

Doktor gözlerini belirtip bana bakarken ekledi.

" efe. Onu uykusunda görmüş. Ve ona bi tepki olarak öyle ani bir şekilde nefes alıp vermeye başlamış. Biz içerdeyken de efe diye sayıklıyordu.
Ciddi bir şey yok yani... "

Doktor un bu sözlerinw üzülsem mi sevinsem mi bilemedim...

Arkamı dönüp yavaşça öykünün odasına doğru yol aldım. PD ile jungkook hala ordaydılar..

Tam odanın kapısına gelmişken doktor un sesini duydum....

"sadece o değil. Birini daha tekrarladı.. "

Tekrar arkamı dönüp doktora baktığımda PD ile jungkook çoktan yanıma gelmişti..  Doktor da sakince yanımıza geldi.

" Park jimin!!  Sensin değil mi? "

Ne anlatmaya çalışıyodu bilmiyorum ama evet anlamında kafamı salladım..
Bi süre beni süzdükten sonra. PD ye döndü.

" Park jimin. İm nesi Oluyorsunuz siz?
"

Dediğinde kafamı pd ye çevirdim. Benim patron um olduğunu söylediğinde jungkook da araya girip. Arkadaşıyım dedi.

Doktor da cevabını alınca bana döndü.

" öykü yü 10 dakika gör!  Daha sonra odama gel!! "
Daha sonra pd ye dönerek ekledi

" Siz benimle gelin. Odama buyrun. "
Deyip ilerlemeye başladı.
PD ve jungkook onu takip ederken bende henüz odada olan hemşirenin yanına gidip bi maske aldım.
Neyi vardı bunların. Hepsi ayrı bi kafada suratıma bakıp sırıtıyolar..

Maskeyi elinden alırken bana bakıp sırtınca cidden sinirlerim bozuldu.

" ya siz hayırdır ya. Hastanızın durumunun kötü olması hoşunuza gidiyor sınırım hastane olarak... Ben burda acı çekiyorum be. bu kadar da vicdansız olunmaz. "

Bu sözlerim karşısında ciddileşti .

"anlaşılan haberi yok. Doktor bey söylemediyse bende söyleyemem. "

Deyip odadan çıktı. Yumruk yaptığım elimi tam Karşımdaki yangın tüpünün dolabına vurdum..

...........

Biraz içeride kendimi toparlayıp. Öykünün yanına oturdum..

Elleri  sbuz gibiydi. Ellerini tuttum ısınsın diye. Gözlerini kapatan saçlarını okşadım...

Birden elimde hissettiğim baskı ile bütün odağım öykü nün ellerine kaydı.

Parkjiminismyworld🍁