En waarom jij niet?

0

~David point of view~

Trrrr.... Ik pak m'n telefoon en druk de wekker die ik had gezet uit. Snel kleed ik me om met als gevolg dat ik een paar keer achteruit om mijn luchtbed val. Eindelijk kruip ik m'n tent uit, wat ik zo zacht mogelijk probeer. Eerst kijk ik om me heen maar Ilse is nog niet in zicht waarschijnlijk komt ze zo wel ik loop naar de paal die op de weg naar het strand staat en ga erop zitten. Ik denk terug aan gistermiddag, het was zo gezellig ik en Ilse hebben de hele middag hand en hand over het strand gelopen en gepraat en gelukkig stemde ze er mee in de volgende ochtend om 6uur weer naar het strand te gaan. Ik schrik op uit gedachten door geritsel, dat zal vast Ilse zijn. Ik haal een hand door mijn haar en trek m'n t-shirt recht. Wat...?? In plaats van het vrolijke gezicht van Ilse te zien, staat er een wel heel chagrijnige Megan voor me. 'Waar kom jij vandaan?' Ik snap er niks van, ze is toch wel teruggekomen vannacht? 'Ik.... Euhh... Ik sliep bij een vriend' het is donker en met moeite kan ik scherp zien. Ik heb dan ook te laat door dat Megan me heel boos aanstaart. 'Je hoeft me niet zo dom aan te kijken, ik zeg toch de waarheid' ik schrik van haar uitval en net wanneer ik iets terug wil zeggen gaat ze er van door. Verward door wat er net is gebeurd ga ik weer op het paaltje zitten.   

De tijd gaat langzaam voorbij en Ik zie dat het steeds lichter word. Net als ik wil weggaan komt Ilse eraan gerent. 'Sorry, ik ben laat maar ik had geen wekker gezet, het spijt me' 'Maakt niks uit' ik pak haar hand en trek haar naar me toe. Giechelend duwt ze me weg en rent ze over het pad naar het strand. Snel trek ik een sprintje waarbij ik haar al snel inhaal, en trek ik haar naar beneden waardoor we samen in het zand vallen. Giechelend probeert ze op te staan wat na een tijdje ook lukt. Ik pak weer haar hand en samen lopen we over het strand. We lopen een stukje het water in zodat alleen onze enkels nat worden. Stil staar ik naar het water allerlei gedachten flitsen door m'n hoofd. Zou Ilse me leuk vinden of wil ze niet meer dan vrienden zijn? Ook gedachtes over Megan komen naar boven. Ze zei dat ze bij een vriend logeerde, maar sinds wanneer kent ze hier mensen? Wanneer ik omhoog kijk zie ik de stralende ogen van Ilse die me recht aankijken. Ik voel dat ik bloos, maar zodra ik zie dat Ilse ook rode wangen krijgt voel ik me al een stuk opgeluchter. En voor dat ik door heb wat er gebeurd komt ze steeds dichterbij, sluit ik m'n ogen en kust ze me. Ik voel dat ik zweef en kan het hele eiland wel bij elkaar schreeuwen maar ik probeer zo kalm mogelijk te blijven. Ik open mijn ogen en voorzichtig pak ik haar hand weer vast. Stil gaan we naast elkaar lopen. Geen van ons durft wat te zeggen. Aan het einde van het strand komen we weer tegenover elkaar te staan. 'Euhm.. Hebben we nu iets met elkaar?' Ilse kijkt me aan en wacht op een antwoord. Ik knik, en geef haar een kus. Meteen begint er een gesprek over van alles en nog wat. Ze vertelt sinds wanneer ze me leuk vond, waarna ik hetzelfde vertel. Zo blijven we in gesprek totdat we terug zijn op de camping. Daar aangekomen staren Jesse Ruben en Britt ons aan. 'He,hè eindelijk het zat er ook wel aan te komen dat jullie wat kregen' en plagend komen Jesse en Ruben naar me toe. Ilse heeft nog steeds mijn hand vast maar laat deze nu los en loopt richting Britt en meteen beginnen die twee te giechelen. Ik weet dat Ruben en Jesse van alles aan het zeggen zijn maar ik heb alleen maar oog voor Ilse, toch word mijn beeld al snel verstoord als er een ruziënde Megan en Nina naar de tenten komen lopen. 'Je had toch kunnen zeggen waar je heen was!' Roept Nina geërgerd naar Megan. 'Ik was gewoon met een vriend van de camping mee gegaan naar een feest, waarom maakt iedereen er zo'n probleem van?!' Megan begint nu boos terug te roepen. 'Ik was vet ongerust! Sinds wanneer ken je trouwens iemand van de camping?' 'Maakt het uit!?' Snauwt Megan terug. Jesse mengt zich tussen de twee meiden. 'Megan waarom doe je zo raar de laatste tijd?' Ik zie dat Megan meteen moet blozen waar neer ze Jesse voor haar ziet staan. Ze loopt naar het plastic tafeltje en gaat met haar hoofd in haar handen zitten. 'Het spijt me jongens, kunnen we dit niet gewoon vergeten en het gezellig maken ik beloof dat ik normaal zal doen' 'het is al goed' Nina Britt en Ilse gaan om haar heen staan. We besluiten dat dit een meiden moment is en samen met Jesse en Ruben loop ik naar het veldje vlakbij om even te gaan voetballen.

'Heeft iemand een idee wat we kunnen doen vandaag?!' Geërgerd staat Nina voor ons. Ruben pakt haar van achter vast en trekt haar in een knuffel. Dit is het teken voor mij om hetzelfde te doen bij Ilse. 'Ik weet wel wat we kunnen doen' en er verschijnt een grote grijns op het gezicht van Ruben. Iedereen weet natuurlijk al wat Ruben in gedachte heeft. 'Er is hier in de buurt echt zo'n vet mooie crossbaan, en ik ben er nog niet heen geweest Dus misschien willen jullie mee? Ze verhuren daar fietsen' 'Ik vind het best' en Nina kijkt Tevreden naar haar vriendje. Ik kijk de groep rond, iedereen lijkt ermee in te stemmen en zelf vind ik het ook wel een goed plan. 'Jongens laten we eerst gaan lunchen' en Jesse is al weg om brood te halen. 'Goed idee' stem ik mee in, snel ga ik zitten aan het plastic tafeltje en trek ik Ilse bij me op schoot.