Vandaag had ik sportdag waardoor ik een uur later gedaan had. Jij kwam mij ophalen. Ik stond daar in een sportshort en topje samen met Louise op jou te wachten. Je was aan de verkeerde halte afgestapt (blijkbaar een gewoonte van jou ;) ) toen je er aankwam, was ik zo blij om jou te zien dat ik gewoon naar je ben toe gelopen en rond je nek ben gesprongen. Ik kon het niet laten. We hadden nog niet veel zin om naar huis te gaan en eerlijk, ik had ook te veel stress. Dus om Louise nog wat energie kwijt te kunnen laten (ze was nog altijd een duracellkonijntje na een sportdag) gingen we naar de kinderspeeltuin. Ze was daar echt precies een kei blij kindje. Het was eigenlijk best wel schattig om haar bezig te zien en wij lagen daar met ons twee weer lekker in de schommel te niksen. Fout, ik was naar jou aan het kijken. Naar hoe mooi je was en waar ik in godsnaam jou aan verdien. Dat is een vraag die nu nog altijd door mijn hoofd spookt. Uiteindelijk moesten we toch naar huis gaan. Waren we naar de bushalte aan het wandelen, zien we ineens onze bus voorbij rijden. Maar we hadden allebei geen zin om te lopen dus gingen we de volgende maar pakken. Mij boeide het niet zoveel, zolang ik maar bij jou was. Toen die stomme klote bus er eindelijk was, begon ik toch wel een beetje meer stress te krijgen. Ik ging namelijk jou vader ontmoeten. We kwamen binnen en ik durfde niks te doen. Ik stond daar in men short, juist een sportdag gehad. Pfff.... wat heb ik mezelf toen toch aangedaan? Omdat ik niet veel lust en eet, hebben we maar een pizza gaan halen en hebben we die gedeeld en het was eigenlijk echt zo een leuke avond met ons twee. We hebben gelachen en gedaan. En eerlijk, ik zou niks willen veranderen aan onze momentjes...
JE LEEST
love of my life <3
Romancehet vinden van je liefde van je leven? mij is het overkomen... & mijn verhaal kan je lezen