Orphan's Lex Talionis

4

Nang makauwi ako ng bahay ay agad kong pinuntahan si victoria. Maari sa mga oras na to ay tulog na sha.

"Oh ate bat ngayon ka lang?"

Buset na bata ito! Nakakagulat!

Sino ba naman kasing di magugulat e ang dilim dilim ng sala namin. Tanging liwanag nalang na makikita ang ilaw sa haligi ng bahay.

"Jusko po! Papatayin mo ba ako?"

"Kasi naman ate napaka nerbyosa. Nakailang kape ka ba?"

"Ewan ko sayo matulog kana! May pasok pa tayo bukas."

"Eh ateee ano muna pinag usapan nyo ni boss mikeee!"

"Kilala mo na yung babae sa misyon natin."

"Sino?"

"Eto."

Pinakita ko yung litrato sa cellphone ko at Biglang nanahimik si victoria.

"Why she? I- I mean why do we need to kill her ate?"

"Maybe because of her family. According to mike, thurston stole billions of his company's income"

Nakarinig ako ng mahinang bungisngis galing kay victoria

Alam ko na kung bakit

"Aruy ate bakit mike nalang?"

"Ang malisyosa mong babae ka! Matulog ka na nga!"

"Pero ate.." inubos nya muna ang cookies at gatas na kinakain nya.

"Hindi na pwede si boss mike. He said that lately diba? Na magkakaanak na daw sila ng kabit nya."

"Ikaw lang naman kasi nag iisip na may gusto pa ako kay boss mike e. And you know what? Hindi ako kakabit sa kabit."

Matapos nyang ubusin ang isang kahong gatas ay kumuha pa sha uli. Nagbukas muli ito ngpanibagong pack ng cookies at sinimulang kainin.

"Dito ka muna ateee kwentuhan muna tayo."

"Vic nakikita mo ba yung oras? Its fucking 11 pm."

"Then lets sleep at 12 am. Ate naman bilis na"

"Ano ba kasi yon?"

"Bakit di mo balikan si boss mike? Myghaad ate"

"Kailangan sha ng mga anak nya Victoria."

"Sha kali yung kabit. Nauna ka ate anuba!"

"May batang inosente na madadamay Victoria"

"E yung anak mo ba dati? Nawala din sha ate!"

"Victoria ano ba! Magfocus ka nalang sa mission. Once na matapos natin 'to babawiin naman natin kung anong meron ang pamilya natin."

"At- at aalis na tayo sa poder ni mike."

Biglang bumukas ang ilaw ng sala ng bahay at may nagsalita sa likod ko.

"Ano yon serene? Pakiulit?"

"Narinig mo naman diba?"

"Bakit hindi mo sinabi sakin?"

"Bullshit Mike! May anak ka na sa kabit mo!"

"Wala akong paki don serene! Ngayon bakit hindi mo sinabi sakin na may anak ka! Na may anak tayo"

"Anak ko lang yon. Wag kang mag alala, tatapusin namin ang misyon at aalis kami sa poder mo"

"Walang aalis Serene."

"Matanda nako Mike! Kaya ko nang buhayin ang kapatid ko!"

"Itutuloy mo ang pangarap mo Serene. Walang aalis. Aayusin ko ito."

"HINDI. MO. MABUBUHAY. ANG. ANAK. KO!"

"Anak ko din yon Serene! Anak ko din!"

"Dahil jan sa putanginang misyon na yan muntik nang mamatay ang kapatid ko! Dahil jan sa mga mahal mong misyon namatay ang anak ko!"

"Gusto nyo rin naman yan hindi ba?"

"Dahil yun nalang yung nakikita kong paraan para makita kung sino yung pumatay sa mga magulang ko!"

Nanghihina na ako

Ayokong pinag uusapan ang anak ko

Ang anak namin.

"Serene ano ba!"

"Mike hindi ko kayang makipaglaban ngayon"

Yung anak mo baka mapahamak.

"Kailangan tayo ni Rebecca ngayon Serene! Dala nya yung anak ko!"

Pero dala ko din yung anak mo.

Dahil hindi nya na ako pinilit at nag umpisa na siyang lumabas ng kotse

Dahil sa hindi ako mapakali ay sinundan ko si mike

Napakaraming lalaki sa harap ng abandunadong gusali

Mga armado sila

At

At nakarinig ako ng putok ng baril

Ayoko mang bumaba pero kailangan nya ako

Bahala na anak.

Takbo lang ako ng takbo hanggang sa makarating ako sa bakanteng espasyo ng gusali

Kung hindi ako nagkakamali ay isa itong tanggapan ng abandunadong bangko.

Tatakbo na sana ako para hanapin muli si mike ng biglang may bumuhat sakin na parang sako

At dinala ako sa isang madilim na kwarto.

"Mikeeee!"

Tulungan mo kami mike

"Yan ba hinahanap mo?" Boses ng isang lalaki sabay bagsak ng katawan ni mike sa sahig.

"Anong ginawa mo sa kanya!"

"Ang ingay mo. Patulugin nyo nga yan." Utos nya sa mga lalaki na kasunod nya.

Sinuntok ako ng lalaki

At

Ang sakit ng tiyan ko sobra

Pasensya na anak

Hindi ka naipaglaban ni mama.

"M-mike"

"M-mike g-gumising ka"

Nakaramdam na ko ng mainit na likidong umaagos pababa sa paa ko at tuluyan na akong napaluhod at napahiga sa sakit.

Napaluha nalang ako sa alaalang sumagi sa isip ko.

Kung maibabalik ko lang ang panahon ay di nako susunod sayo, mike.

Kung maibabalik ko lang ang panahon ay hindi ko hahayaang mamatay si maam erlette

At kung maibabalik lang ang panahon ay hihingi ako ng tulong para mabuhay kayo.

Para manatiling buhay ang mga magulang ko. At kapatid ko.

"Umalis kana."

"Ayoko pag usapan muna natin to"

"I said Go!"