Baş Belası

Bölüm 1•'Baş Belası!'

Keyifli Okumalar...

Alara Özbela...

🌷

Hafifçe gözlerimi araladım ve ayaklarımı yataktan sarkıttım.Aklıma gelen fikirle sırıtarak yataktan kalktım.Mutfağa indim ve büyük bir bardağı ağzına kadar suyla doldurdum.Tekrar merdivenlerden çıktım ve Neşe'nin odasının önünde durdum.Kendisi,benden 5 yaş büyük olan ablamdır.Ama ben ona ismiyle hitap ederim.

Gıcıklık olsun diye.

Kapı kulpunu yavaşça aşağı indirdim ve içeriye girdim.Neşe halâ uyuyordu.Yazık.Yüzüme sinsi bir ifade yerleştirir yerleştirmez sırıtmamı genişlettim ve Neşe'nın yatağına yaklaştım.

Ve bardağı suratına boşalttım.

Ağzını çirkin bir şekilde açarak doğruldu."Ne yapıyorsun sen ya?!"diye çemkirince daha çok sırıttım ve,"Suyun kaldırma kuvveti!"dedim.Yastığını aldı ve ters tarafıyla yüzünü kurulamaya çalıştı.Bana kızgınca baktı ve işaret parmağını önünde sallayarak,

"Bunu ödeyeceksin!"dedi.Alayla konuştum,"Ayy,çok korktuum!"

Tek kaşımı kaldırdım ve her zaman dile getirdiğim amacımı tekrarladım,"Odanı veriyor musun?Yoksa böyle devam mı edelim?"

"Baş belası!"

Diye,resmen ıkınarak banyosuna gitti.Ama tabii ki rahat durmamıştım.Bakalım oradaki yılanı görünce ne yapacaktı?

Uzun ve tiz bir çığlık duyunca anladım ki,musluğa doladığım oyuncak yılanı gördü.Ben kötü kötü kahkaha atarken o koşarak odadan çıktı.Odasını istemenin nedeni ise,hem evin en büyük odası olması,hemde annemlerin odasından sonra tek banyolu oda olmasıydı.Abimlerin de benim de odamda banyo olmadığı için üst katın banyosuna ilk girmek için kavga ediyorduk.Bazen onları işletsem de kimi zaman inanmıyorlardı.Tehdit ettiğimde de beni tınlamıyordı çünkü evin erekleriydiler.Bu yüzden onlara kızılmıyordu.Kavgaları da sonunda ben kazanıyordum ama neden boşuna yorulayım ki?

Aklımdaki tek şey ise,o odanın benim olacağıydı!

Kahkahalarımı sonlandırma gereği duymadan aşağıya indim.Ablam hıçkıra hıçkıra ağlıyordu.Arada bir birşeyler söylemeye çalışıyordu ama sonuç olumsuzdu.Sanırım dili tutulmuştu.Abimler,Sinem ve annem ile babam ise Neşe'nın başında toplanmış ayakta,onu rahatlatmaya çalışıyordu.

Hepsini görünce daha çok kahkaha attım.Çok komik görünüyorlardı.Kahkahamı biraz daha azalttım ve ablamın banyosuna çıkıp oyuncak yılanımı aldım.Tekrar salona indim ve yılanı önlerine uzattım.Ablam,yanındakilerin elini tutarak geri çekildi hemen.

Kahkahamı dindirip kısa bir açıklama yaptım."Oyuncak!"

Neşe hemen elimden yılanı aldı ve suratıma attı.Acımamıştı.Hemde hiç.Kısa bir kahkaha attıktan sonra sallana sallana odama çıktım.

Durun size kendimi tanıtayım;Adım Alara.Alara Özbela.Soyadımda bile bela taşıyorum yani.Her neyse.Evin en büyük çocuğu Neşe.22 yaşında kendisi.Diyetisyenlik okuyor ve son sınıfta.Mete 20 yaşında ve bilgisayar mühendisliği okuyor.Sonrasında Meriç geliyor.Meriç ise boş bir insan.19 yaşında ve okumuyor.Daha sonra Sinem.Sinem lisede.Lise sonda.Yani benden bir yaş büyük.Aslında tam olarak kendimi tanıtmış değilim ama boşverin.Ama sadece şunu bilin,tam bir arızayım.Tam bir belayım.Hayatımdaki herkesin belası!