fake barbie | texting

19

Aldığım her nefes göğüs kafesimi sıkıyor gibiydi. Aldığım nefes bile beni sevmiyordu artık.

Kalbim çok kırıktı, herkese. Ben böyle olmasını istememiştim ki.

Ben sadece insanlar birazda olsun beni sevsinler istedim. Hep onun için çabaladım. Hayatımdaki herkese hep iyi yaklaştım kimseyle aramda bir sorun çıksın istemiyordum. Dünyaya pembe gözlüklerimle bakan biriydim ben, gözlüklerimi kırdılar.

Son bir ayda yaşadıklarım benim için çok fazlaydı. Önce zayıflamak uğruna battığım hastalık. Daha sonra arkadaşlık ilişkilerimdeki ihanetler, ve tabii ki dengemi altüst eden o B.

İnsanların dediklerine rağmen hep yanımda olmak istemişti beni değiştirmek, battığım bataklıktan beni çekip almak istiyordu. Bense tam bir aptal gibi davranıp hoşlanmayacağı şeyler yapmıştım.

Arka bahçede ağlamaya devam ederken bir erkek sesi işittim. "Ne sümüklü kızsın sen."

Kafamı kaldırıp ona baktım. Onu tanıyordum. O her okulda olan sevilen komik gizemli çocuktu. Muhtemelen benimle dalga geçip gidecekti. Klasik.

"Seni ilgilendirmez." Gülüp yanıma çömeldi. O kadar uzun boyluydu ki beline falan geliyordum neredeyse.

"Ne olduğunu anlatmak ister misin?" Kimseye anlatmak istemiyordum ama o an içimdekileri atmak istercesine her şeyi anlatmaya başladım. Tabii sadece B kişisiyle olanları. O da şok içerisinde beni dinliyordu.

"Çocuk seni seviyor. Onu üzme Ah- Aleyda."