Hayal dünyası

Büyük degişim

Sanki hayat durmuş kaos ve yıkım tüm dünyayı ele geçirmişti insanları korku ve açgözlülük özlerini kör etmişti sahip oldukları herseye zarar veriyorlardı kendi ellerimizle dünyanın sonunu getiriyorduk
Benim adım Alexander 20 yaşıdayım  bu dünyada yaşamaya çalışıyorum tıpkı diğerleri gibi bu durma bizi sürükleyen şey bize gök yüzünden geldi bundan tam bir yıl önce akşam saatlerinde gök yüzünde bir çisim hızla  bizi doğru geliyordu insanlar telaş içinde ne olduklarını anlamaya çalışıyordu ama yeryüzüne sanki bir meteor gibi düştü önce bi hava dalgası sonra korkutucu bir ses geldi hemen asgari birlikler olay gerine gittiler onu ne olduğunu anlamaya çalışsalar da bir türlü bulamadılar zaman geçtikçe insanlar rahat bir nefes alıyor  sanki hiç bir şey yokmuş gibi davam ediyordu ama o olaydan yedi ay sonra bir şey oldu ve o meteor  sanki bir gül yaprağı gibi açılmaya başladı içinde üçtene yumurta vardı uzmanlardan bir tanesi dokunmak istedi ama dokunduğu anda yumurta çatladı ve içinde olan şey sanki bir makinenin parçası gibi duruyordu sonra kalan iki yumurta da çatladı ve tekrar gökyüzü karardı ve bu sefer gelen bi Göktaş'ı değil di ne olduğunu anlamadığınız bi çisim düm gezegeni kaplamış tı insanlar korku içinde sağa sola kaçıyordu ben ise yanına girmek istiyordum ne olduklarını anlamak onları incelemek ama buna izin vermediler alt taraflarından çıkan bi ışık huzmesi herseyi yok ediyordu galiba aradıkları şey o parçaları dı  bence  ben birini alıp kaçmayı başardım ama onlar durmadı kalan iki parçayıda olmak icin devasa makinenin içinden inen o tuhaf varlıklar indi sanki insana benzeyen bir yanları varı sadece bizden daha uzun boyları iki metreye olduğu tahmin ediyorum zayıf bir vücudu kocaman kafalarıyla nasıl dengede oldukları merak ediyordum çok yavaş ilerliyorlardı iki parçanın olduğunu anladıkları zaman çok geçti kaçan insanlara ellerindeki silahlarla ateş edip sanki balon gibi patlatmaya başladılar ve sonra yüzlercesi indi gemiden asgari birlikler hayatta kalanları korumak icin bizler bir yer altı sığınaklara götürdüler ve orda saklanmaya başladık saatler içinde dünya dümdüz ettiler ellerindeki silahlar çok güçlüydü ben elimdeki parçanın ne olduğunu anlamaya çalışıyordum neden bu kadar önemli olduğunu uzun süren saatler sonra galiba onu açmayı başardım sanki bi örümcek gibi kaçmaya başladı onu yakalamak çok zor oldu onu köseye sıkıştırıp sürekli ona hem düşman değilim diyordum beni anladığından emin bile değilim ama elimden gelen tek şey buydu Sonra beni bi ışık saçan gözleriyle taradı ve bana doğru gelmeye başladı bu sefer ben kaçmaya başladım beni sırtımdan yakalayan o makine kafama sapladığı bir cihaz ile beynime girdi ve beni bıraktı bana bakan gözler beni ürkütüyor ve içimden neden onun aldım diyordum sonra anlamadığım sesler çıkarmaya başladı ben ona bakıyordum anlamayan gözlerle sonra bana yardım et dedi kafayı sıyırdım edim kesin bu olamaz olamaz tamam ama ben sana nasıl yardım edebilirim ki dedim beni sen kurtardın dedi ama ben  daha cümlemi bitirmeden konuşmaya başladı bizler makine ve ya bir parça değiliz kıravgen gezegeninde yaşayan varlıklarız bizim dünyamız eşsiz güzellikler olan ve hiçbir yerde göremeyeceğin kadar mavidir en azından öyleydi onlar  gelene kadar ve bizler onların geldiğini göremeden atmosferimize girmiştiler bizler çok güçlü varlıklarız sizin hani doğa üstü güç dediğiniz şeyler bizim içimizde var onların istediği de bu güçler kardeşlerimiz  bizim kadar şasılı olamadılar bizler kaçmayı başardık ama bizi vurdular ver savrularak sizin gezegen inmek   zorunda kaldık ve sonrasını da biliyorsun iste bana yardım etmelisin