Afrodit gözlerini açık tutmakta zorlanıyor ve her saniye yüzünün rengi soluyor gibiydi. Nefes alış verişleri iyice ağırlaşmıştı kızın. Güzel gözlerinden bir damla yaş süzülürken bedeni kana bulanmıştı bile.
Thetis ne yapacağını bilemiyordu sadece öyle durmuş kızın hayatının son bulmasını izliyordu. Sonradan aklı başına geldi ve kızı iskeleden suya çekti.
Deniz ile Afrodit'in bedeni buluştuğu anda suyun yüzeyi kızın kımızı kanına bürünmüştü. Onu iyileştirebilmek adına aklına gelen tek şey büyüklerinin küçüklüğünden beri ona söylediği "baiser de larme" dedikleri ölüyü bile diriltebilecek güce sahip bir öpücüktü.
Gözünden akan bir damla yaş dudaklarına değdiği anda Thetis Afrodit'in dudaklarına kapadı dudaklarını ve bir süre bekledi soluk kızın dirilmesini.
Dakikalar saatlere dönüşmüşken Afrodit'in bedeni hala buz gibiydi. Elini sırtındaki yaraya götürdü Thetis. Dokunduğu an yaranın yavaşça kapandığını hissetti.
Yüzüne tekrardan renk gelmişti kızın. Nefes almaya başladığı an adını haykırıyordu resmen deniz kızı.
Gözlerini araladığında Thetis Afrodit'in boynuna yapışmıştı. "Özür dilerim, özür dilerim. Bunu yapmaya mecburdum."
Afrodit ise yorgun bedeninde anca toplayabildiği güçle deniz kızını ittirdi. "Bana ihanet ettin."
Thetis Afrodit'in onu ittirmesine rağmen gidip tekrardan boynuna sarıldı ve saçlarını okşanı. "Bunu yapmazsam benim canım alınacaktı. Üzgünüm." Afrodit'in biraz daha kendisine gelebilmesi için bekledi, ve sonra devam etti. "Baban... Zeus, yüce Poseidon'a emretmiş seni öldürmemi."
Afrodit cevap vermek için ağzını açtığında Thetis elini kızın ağzına koydu. "Konuşup kendini yorma lütfen..." parmak uçlarını nazikçe kızın göz kapaklarına dokundurdu ve gözlerini kapatmasını sağladı. "Dinlenmelisin."
Afrodit güzel deniz kızının kolları arasında uykuya teslim olmadan önce mırıldanarak şunu söyledi. "Seni seviyorum deniz kızı."
══════════ஓ๑♡๑ஓ══════════
