Chapter 44

2.1K 50 0
                                    

Odette

Miho

Ilang buwan narin ang nakalipas matapos umalis si Jake, inside those months without him Ferris also did everything in order to please me. Walang araw na hindi niya ako sinusuyo o hindi kaya nangungulit dahil gusto niya raw bumawi sa akin. Although minsan nag babangayan parin kami sa mga maliliit na bagay ay kahit papaano ay unti unti na kaming nasasanay sa isa't isa. Kung noon awkward parin kami sa isa't isa, ngayon halos para na kaming mag barkada kung mag iringan at mag away. We are so cool and comfortable with each other to the point na wala ng hiya hiya. Hence he is still sweet, loving, caring at very clingy.

"Ang cute cute mo!"nang gigigil kong sabi kay Adlex habang kinukurot ang magkabila nitong pisngi.

"Aray ko Miho ang sakit sakit na ng cheeks ko! Send help guys!"parang bata niyang sigaw kina Richard habang pinapanood nila akong paglaruan ang pisngi ni Adlex. Ewan ko ba lately kase para akong na-oobssess sa kanya, I am asking everything about him including what he eat, what he wear at kung nakatulog na ba siya. This is so weird.

"Damn Miho, bakit sakin hindi ka na-cucutetan, I am your husband not that guy!"Ferris said but I just ignored him.

"Duh, mas cute si Adlex."I exclaimed. 

"Pwedeng tumira ka na lang sa bahay Adlex? Para makita kita everyday."malambing kong sabi sa kanya.

"Ano bang nangyayari sa asawa mo ha Ferris? Dalawang linggo na siyang ganyan sa akin!"Adlex said, saktong dumating naman si buntis hawak ang kanyang gatas bago umupo sa tabi ni Leon which is pagitan nila ni Kevin.

"Baka buntis."diretsang sabi nito dahil sa sinabi ni Karlie ay naibuga ni Richard ang iniinom nitong juice habang kaming lahat halos malaglag ang panga sa sahig. 

"What? Ganyan din ako kay Kevin, pinaglilihian ko siya 'nong kasagsagan ng pag lilihi ko."dagdag pa niya, napalunok tuloy ako ng hindi oras dahil hindi malayong mangyari 'yon. Ferris and I did that thing since we are living together, like we did that beca---gosh namumula ako habang iniisip ang mga tagpong 'yon.

"Wow namumula siya, naku naku may kababalaghan!"nabalik ako sa wisyo ng magsalita si Adlex.

"Well, hindi naman masama dahil mag asawa naman na kayo ni Ferris, you should visit your oby gyne for you to check kung meron man."sabi ni Karlie.

"Excuse us ladies, mukhang sobrang private ng topic niyo so if you don't mind pupunta muna kami sa labas. Right boys?"putol ni Xact.

"Teka ang interesting kaya ng topic!"as expected, it was from the famous Casanova.

"Yes ladies, take your time to talk about those stuffs."Leon also added while Ferris is there stunned and unable to move, buti na lamang at tinapik siya ni Kevin bago nito inakay palabas. I mean it wasn't that na hindi ko gusto kung mayroon man in fact excited pa nga ako pero ang tanong ko ngayon ay kung kaya ko ba?

"Nakakaranas ka ba lately ng morning sickness lalo na sa umaga? Or you are craving foods in some unholy hours like madaling araw?"tanong ni Karlie sabay simsim ng kanyang gatas. Napaisip tuloy ako kung mayron nga akong nararamdamang ganun and yes it is! Oh gosh!

"Okay, ang pinaka-accurate and very intruiging talaga is kailan ka dinatnan?"her next question made me almost gasp. It's almost two weeks at hindi pa ako dinadatnan, tugmang tugma sa sinasabi ni Karlie.

"Your reaction said it all Miho, I am your best friend and I know what your thinking. So if I were you, pumunta kayo ni Ferris bukas sa clinic at ipa-check kung mayroon na ngang laman 'yan."dagdag pa ni Karlie.

I guess I should ready myself kahit na assumptions pa lamang ang mga ito.

Hapon na ng mapagdesisyunan namin ni Ferris na umuwi sa bahay. Well, hindi pa namin napaguusapan ang sinabi kanina sa akin ni Karlie ngunit plano ko itong sabihin sa kanya pag nakauwi na kami sa bahay, dahil dumaan muna kami rito sa mall para mag grocery. Habang ako heto namimili ng gulay sa vegetable section si Ferris naman ayon nasa parking lot inaantay ako.

I was busy strolling when I saw her. Tila ba tumigil ang mundo ko ng makita ko siyang nakatayo sa aking harapan habang nakahawak rin ng trolley.

"Odette,"

"Miho,"we both said each other's name soon as our eyes met.

It was her, Odette. The woman Ferris once loved.

Parang bumalik sa akin lahat, last time I saw her having a grocery is the last time I she said she was engaged to Ferris. Odette looked beautiful as ever, gaya ng dati maganda parin siya at napakaintimidating. For me she is the type of woman that many men wants, no wonder mahal na mahal siya noon ni Ferris dahil likas siyang mabait knowing she is the reason why my husband realize many things. She is the reason why we became mature and learned many things on love.

"K--Kumusta ka na? Are you with Ferris?"nag aalangan nitong tanong kaya't nginitian ko ito, I am not mad at her thou, in fact I am thankful because she is so kind to let the love of her life go. Kung siguro ibang babae 'yun baka noon pa ako sinabunutan.

"Yes, ikaw kumusta ka na?"I asked.

"Heto okay na, I am now doing fine. How are you and Ferris? Okay na ba kayo?"I smiled because she is so kind that my heart melts. For she is that kind of woman that have a good heart, hindi ka maiinis o hindi kaya magagalit sa kanya dahil mala-anghel ito.

"Yes, we are doing fine thanks to you Odette. You know, hindi man maganda pakinggan, but thank you for letting him go and I am sorry for dragging you into our mess. You are too angelic to be hurt like that."giit ko, Odette simply smiled before she walked towards me and held my hand.

"No it wasn't your fault Miho, in fact ako dapat ang humihingi sa'yo ng tawad dahil hindi ako kumilos ng mas maaga but it was all from the past now. Let's forget everything. Right now we need to focus in our present and in the near future."she said.

"What happened between you, me and Ferris is just a painful memory that needs to be forgotten. Right now I am happy because I made the right decision of letting him go because he isn't mine, siguro naging sakin man siya 'nong una pero tadhana na mismo ang gumawa ng paraan upang mapunta siya sa babaeng nararapat sa kanya. Siguro kaya nangyari iyon dahil hindi talaga kami para sa isa't isa, Ferris belongs to you Miho."pakiramdam ko maiiyak ako sa kanyang mga binitawang salita. Muli akong hinarap ni Odette at nag salita:

"Because you are destined to be with him, fate sometimes tests our capabilities in love and pain in order to commit our own happiness and because you withstand those trials, you have already found it--and that is Ferris."


UnwantedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon