"Τελικά ήσουν η καλύτερη επιλογή?"

Κεφάλαιο 2ο

Η πρώτη συνάντηση

Ήμουν πολύ αγχωμένη εκείνη την στιγμή..
Πήγα στο δωμάτιο μου, έβαλα το μαγιό μου και περίμενα να ετοιμαστεί η κολλητή μου για να πάμε να τους βρούμε στον ναυαγοσώστη..
Η ώρα ήταν 17.26 και δεν μπορούσα να το πιστέψω ότι σε λιγότερο από 5 λεπτά θα γνώριζα αρκετά αγόρια..

Ελπίζω να φέρει όλη του την παρέα, έτσι ώστε να έχω περισσότερες επιλογές, σκέφτηκα και άρχισα να γελάω.

Είχε πάει 17:28 κι εγώ κοιτούσα την οθόνη του κινητού μου, καθώς είχα αρχίσει να νευριαζω που η κολλητή μου θα με καθυστερούσε σήμερα..

Στις 17.30 επιτέλους είχαμε κλείσει την πόρτα και κατευθυνομαστε για τον ναυαγοσώστη..
Εκεί βλέπουμε 3 αγόρια να μας περιμένουν και ένας από αυτούς είναι ο Γιάννης.

"Να σας γνωρίσω.. Αυτός είναι ο Θάνος.." λέει και δείχνει ένα αγόρι πολύ πιο ψηλό από εμένα, γεροδεμένο, που φοράει γυαλιά ηλίου.
"Ελένη, χάρηκα.." του δίνω το χέρι μου..
".. Και από εδώ ο Γιάννης.." συνεχίζει ο Γιάννης και μου δείχνει τον τρίτο της παρέας. Αυτός δεν είναι και πολύ εμφανίσιμος.. Ψηλός, αδύνατος, αλλά το μαλλί του άλλη φάση..

Κατευθυνομαστε για το πολυσυζητημενο καλυβακι..
Στον δρόμο μιλάω μόνο με τον Γιάννη που ξέρω και η κολλητή μου ακριβώς από δίπλα μου προχωράει αμίλητη.

[...]

Η ώρα είχε φτάσει 19.00 και εγώ γκρίνιαζα στα αγόρια να μπούμε επιτέλους στην θάλασσα μιας και που είχα σκάσει από την ζέστη..

Σηκώθηκαν τα αγόρια από τις ξαπλώστρες και προχωρήσαμε προς την θάλασσα..
Για κακή μου τύχη, ο Γιάννης είχε στα χέρια του μια μπάλα του βόλεϊ. Εγώ δεν τα πάω καθόλου καλά με την γυμναστική.

Την πρώτη μπαλιά, την πέταξε ο Θάνος σε εμένα!
Του την έστειλα πίσω με χίλια ζόρια αλλά δεν άργησε πολύ να καταλάβει ότι η σχέση μου με την μπάλα και την γυμναστική δεν είναι και η καλύτερη..

"Έλα τώρα μη φοβάσαι μικρή!" Μου στέλνει για άλλη μια φορά την μπάλα και νιώθω άσχημα που δεν μπορώ να την πιάσω!!

"Περίμενε να βουτήξω!" απαντάω στον Θάνο καθώς κλείνω την μύτη μου και βουτάω για να φτιάξω το μαλλί μου.

"Χαχαχα! Σταθείτε να βουτήξω κι εγώ!" με κοροϊδεύει και κλείνει την μύτη του για να με πειράξει..

"Γιατί κάνεις έτσι? Δεν ξέρω να κολυμπάω αλλιώς!" του απαντάω ψιλονευριασμενη..

Με πλησιάζει η κολλητή μου και μου ψιθυρίζει στο αφτί..
"Είμαι σίγουρη ότι ο Θάνος σε θέλει..!"

[...]

Η ώρα είχε πάει 21.30 και είχαμε ξεκινήσει να μαζεύουμε τα πράγματα μας για να γυρίσουμε σπίτια μας.

Λίγο πριν πάρει ο καθένας τον δρόμο, γυρνάει ο Θάνος και μας λέει..

"Τι θα κάνετε κορίτσια απόψε? Θα βγούμε?"

"Να βγούμε.. Τι ώρα?" απαντάω εγώ αμέσως.

"Σε μια ώρα εδώ..!"