MULTİ:Dolunay
MULTİMEDYADAKİ ŞARKI KALP BEN. BUNLARIN ŞARKILARI İLE EVLENCEM JHDFJHFDJD
DOLUNAY;
Bunu bize yapmamalıydım. Güzel gözlü kahramanımı bırakmamalıydım. Hayatımın en berbat zamanında beni kurtarmıştı. Ve onun bana bir sözü vardı.
FLASHBACK:
"İçinde o kadar çok şey var ki halledemediğin..." Haklıydı içimde binlerce sorun vardı ve ben hiç birini halledemedim.
"Haklsın."
"Söz,hayatında olduğum sürece içindeki sorunları beraber halledeceğiz."
FLASHBACK SON
Sözünü tutamadın be Yusuf. Yanımdaydın ama içimdeki sorunu bile anlamadın.
Üstüme Yahya'dan caldığım tişörtü giydim. Bana çok bol ve uzuzndu o nedenle altıma bir tayt giydim. Bisikletime bindim ve Yusuf'un yanına gitmek için yola koyuldum.
Eve geldiğimde nefesimi kontrol edemiyordum. Bugün Yahya'lar bayram olduğu için tatile çıkmışlardı yani evde sadece Yusuf vardı. Anahtarım vardı Yahya vermişti. Kapıyı acarken içimden dualar ediyordum evde olması için.
Kapıyı açtığımda karşımda bir kadın vardı ve üstündede Yusuf'a çıkma teklifi ettiğim gün aldığım tişört...
Size yemin ederim ki o an kanser olduğuma şükür ettim...
O an ölüme yaklaşmam mutlu etmişti beni.
"Yusuf" diye bağırdığımda Yusuf aşağı koşarak indi. Saçları ıslaktı.
"Bu sefer gercekten bitti." Dedim ve evden çıktım.
Ağlıyordum.Sadece ağlıyordum,nefes alamazken bile ağlıyordum. Peşimden bile gelmemişti. Oysaki ben onsuz öleceğime bile ağlardım.
Yusuf ile tanıştığımız yere geldim ve bağırmaya başladım.
"Hoşçakal güzel gözlü kahramanım. Sana burada aşık olmuştum. Beni burada iyleştirmiştin çünkü,ve şimdi burada iyleştirdiğin beni öldürüyorsun. Elveda..."
"Dolunay."
Arkamı döndüğümde ağlamam şiddetlenmişti. Burak...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Okyanus Kokulu Yalnızlık
Fanfiction"Affet beni güzel gözlü kahraman. Biliyorum gidince sendeki mutluluğuda götüreceğim kendimle. Ama sen yinede gül tamam mı? Ben içimdeki senle gidiyorum ya şimdi sen gelme. Nolur gelme benle..." "Geri dönmeyeceğini bile bile yazıyorum sana;sensiz bu...
