Dolunay'dan;
Eğer erkek kardeşiniz varsa hayat gerçekten çok zor olabiliyor. Berkcan ile Rüzgar tüm gece pes oynayıp beni unutmamışlardı bende fırsattan istifade Seray ile Irem'in yanına gittim. "Yusuf için değil yani?" Diye sorduğunuzu duyar gibiyim. Kesinlikle onu görmek için gidiyorum ama aramızda tamam mı? Telefonuma baktım taksiyi cağıralı 20dk olmuştu ama hâlâ gelmemişti oysaki dizilerde çağırdamadan hemen geliyorlardı. Keşke hayatım bir dizi olsa. Telefonumun art arda titremesiyle sinirlendim.
Bilinemeyen Numara: 10 günün sonuna geldik.
Bilinmeyen Numara: Ailenden saklıyorsun hâlâ
Bilinmeyen Numara: Artık sıra bende.
Bilinmeyen Numara: Seni mahalledeki parkta bekliyorum.
Ayaklarım titreyerek parka gittim. Karşımda bir kişi görmeyi beklerken 4 kişiyi gördüm. Kaya,İrem,Seray ve Yusuf...
"Yusuf" dedim titreyen sesimle.
"Seni asla affetmiyeceğim sevgilim."
Omuzuma dokunan kişi ile arkama baktım. Burak ile Berkcan gelmişlerdi.
Dolunay: Siz ne zamandan beri biliyordunuz.
Yusuf:Kaya bize 2hafta önce söyledi.
Dolunay:Kaya?
Kaya:Efendim kuzen?
Dolunay:Sen nereden biliyordun?
Kaya: Özge varya hani hemşiren olan. Ablam o benim kuzen söylemiş olabilir.
Yusuf bana sarıldı.
"Ilklerimiz uyuşuyor sevgilim. Haftaya ameliyat olacaksın.
Sonra Burak sarıldı bize. Ardından Berkcan,Kaya ve en sonda ikizler.
Parkın ortasında yedi kişi sarılıyorduk. Benim beynimde Yusufun dediği vardı sadece.
"Bulut ol..."
Bölüm Sonu
Sizi gerçekten seven dostlarınız olması dileğiyle.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Okyanus Kokulu Yalnızlık
Fanfiction"Affet beni güzel gözlü kahraman. Biliyorum gidince sendeki mutluluğuda götüreceğim kendimle. Ama sen yinede gül tamam mı? Ben içimdeki senle gidiyorum ya şimdi sen gelme. Nolur gelme benle..." "Geri dönmeyeceğini bile bile yazıyorum sana;sensiz bu...
