Can I Just, Go?

Chapter Nineteen: The Story of Josh Bryll Miller

Josh's Point of View

"Hello? Trisha. Mahal na mahal kita! Lagi mong tatandaan yan."

"Ha!? What? Anong meron?"

Yan. Yan yung huling naka-usap ko si Trisha. Oo, si Trisha Collins. Yung babaeng muling nagpatibok ng puso. Noong nasaktan ako ng lubusan, nabuhayan ako ng loob.

Bakit? I saw my girlfriend together with my BOY SUPER BESTFRIEND. I saw them in the bed. It supposed to be a magical date, and what the-? It became lustful night for them. They should be in Hell.

Pero... Bakit yun yung last time na nakausap ko si Trisha?

It began with just a family road trip to somewhere. I didn't knew where we are going. I slept kasi maaga kaming umalis. I woke up seeing mountains. Pataas kami ng pataas. Our car stopped. Umatras sya. I accidentally called Trisha. Then, our car crashed. In just a simple road trip, nasira ang lahat. Hindi ko ginusto ang lahat ng ito.

Ako si Josh Bryll Miller. I met Trisha when I'm all alone. When I'm so broken inside. Yung bestfriend kong si Arthur Guzman nakilala ko sya when I'am in the bar. Partying with my girlfriend. Isang gabi lang kami nag-meet pero naging isang super bestfriends na kami ka-agad. Ilang weeks din kami naging mag-bestfriend. Ang sakit kasi ginawa nya lang akong way para makuha yung girlfriend ko. Edi sana sinabi nya na gusto nya yung girlfriend ko. Hindi yung pati ako nadadamay sa kalandian nya. Tapos nakita ko pa sila sa isang kwarto. Is that a bestfriend you called? Di naman siguro. Ewan ko ba sa kanya. Katawan lang ata ng girlfriend ko ang kailangan nya. Yung girlfriend ko naman siniraan pa ako na I lost my virginity sa isang pulubi. Kaya okay na yung pinamigay ko na sya sa ibang lalake. Gusto rin naman nya yung maging slave. Slave ng kalandian. Pare-parehas silang malalandi. Kahit ganoon, minahal ko rin yung girlfriend ko. Minahal nya kaya ako? Ang hirap din kasi kapag nag-padala ka sa isang kalandian. Pati ibang tao nadadamay. Lumipas ang mga araw, I met this girl na mabait, maganda, masipag at mapagmahal. Si Trisha Collins. It only took five minutes para mapasagot ko sya, kasama na doon yung panliligaw ko. Pretty fast right? Sabi nya inlove na inlove daw sya sakin eh. Di naman siguro ako ganung ka-gwapuhan na ilang babae narin ang pinaiyak ko. Di ko naman kasalanan na na-fall sila sakin eh. Sorry nalang. Sa dinami-dami ng babae sa University namim sya yung inibig at minahal ko. Bakit kaya? I felt different when I met her.

Si Trisha, mabait na babae yan. She transformed me. Di naman ako gangster di rin ako drug dealer o kung ano pang illegal na ugali. Basta, nabago nya ako ng todo kaya takot akong mawala ako sa tabi nya. That accident happend, wala na akong magagawa. I was in Coma. I really tried my best na makabalik sa katawan ko pero mahirap. Until I met a girl in a one company. I thought she can't see me. She had a talent. She can see me. I am a ghost now and all I can do is ask a help for her. I tried and asked for a help sa iba pero hindi nila ako pinaniniwalaan. Akala nila isa lang akong tao.

Ngayon, sya nalang ang pag-asa ko para makabalik sa katawan ko. Para sa pamilya ko. Para kay Trisha. Ngunit... Paano?

-

THANK YOU FOR READING THIS CHAPTER! :* Well, well a new character! :) Medyo na so-solve na ba ang puzzle sa utak nyo? :D Again, Thank you po! KEEP THE SUPPORT, READING, SUBSCRIBING, COMMENTING, FOLLOWING AND, LOVING! :*