BİZİM ÇAĞIMIZ

Okul Savaşı

Gergin ortam devam ederken Anıl tekrar söze girdi"Yiğit al itlerinide hadi git uğraştırma beni sabah sabah."dedi.O an karşımdaki çocuğu tanımasamda sinirden anılı öldürebileceğini anlamıştım.Adının Yiğit olduğunu öğrendiğim çocuk tekrar sözü aldı"Eğer şuan baban arabasını arkamıza park etmiyor olsaydı nefes alıyor olamazdın."dedi.Arkamı döndüğümde babam oradaydı.Arabadan inip Anıl ve bana el salladı.Yanımızda yiğit ve gurubunu gördüğü gibi buraya geldi.

"Çocuklar olay çıkmadan ayrılın hadi!"dedi babamın endişelendiğini görebiliyordum.Yiğit hafifçe gülümsedi kendi ekibine göz işaretiyle gitmelerini söyledi kendide hepimizin yüzüne tek tek bakıp yanımızdan ayrıldı.Babam bana döndü"Aybükecim bu guruba hiç bulaşma Anıl zaten senin yanında olur. Onun önerdiği insanlarla arkadaşlık edersen sonradan pişman olmazsın.Beni üzecek bişey yapma kızım hadi şimdi okula."deyip anlıma küçük bir öpücük kondurdu.

Okula girmiştik.Tabi ki anılla aynı sınıftaydım.Tuaf olan şu ki o gurupta bizimle aynı sınıftaydı.Babam bunu nasıl onayladı çok merak ediyordum.Sınıfa girdiğimiz gibi telaşlı bir öğretmen içeri girdi.Hızlı olmaya çalışıyordu elindeki kağıtları düşürdü.Anıl uzanıp hemen yardım etti.Hoca beni görünce söze girdi"Sen yeni ögrencisin,ah tatlım seninle ilgilenicem ama bugün o gün değil.Şimdi seni yerleştirelim.Tek bir boş yer var zaten hadi geç canım."

Tek boş yer var zaten acaba benim şansıma o boş yer kime aitti tahmin edin hadi tahmin edin.Tabii ki Yiğit.Anıl hemen karşı çıktı"Hocam hayır birileri yer değiştirsin oraya asla oturtmam onu." O an yiğite dönüp baktım konuyla hiç ilgilenmiyordu."Anıl oğlum şuan kişisel isteklerle ilgilenebilir gibi mi gözüküyorum." Anıl tekrar söze girecekken mesele daha fazla uzamadan kaderime boyun eğdim.Anıla dönüp"Sorun değil."dedim

"Sorun Aybüke sorun."dedi Anıl,çok sinirliydi. Bende uzamadan yiğit denen çocuğun yanına oturdum.Hiç orda değilmişim gibiydi dönüp bakmadı bile.Önümde duygu ve sabahki çocuk oturuyordu,onun önünde de diğer kız.Sol cam köşe bunlara aitti sanırım.Anılın tayfaysa sağ arka köşeydi.Anıl gözümün içine bakıyordu.Bütün ders gözlerini benden ayırmadı.

Zil çaldığında sabah duyguya olan muamele yüzünden Anıl adına özür diliycektim.Yavaşca onu dürttüm.Bana baktı"Ben sabah ki mesele yüzünden gerçekten özür dilerim yani Anıl böyle biri değildir ama.." Yiğit resmen kahkaha attı bu sert duruşun gülme kaslarını hareket ettiriyor olması çok tuaftı.Duygu cevap verdi"Anıl tam olarak böyle biri ve senin özür dilemen için bir sebep yok." dedikleri gayet açıktı ne diyebilirdim ki

Sonra beklemediğim bir şekilde duygu tekrar söze girdi"Ve sendee adınn??"sıcacık gülümsüyordu.Hemen cevap verdim"Aybüke adım aybüke."dedim bu sefer tanışabilmiştik.Tekrar söze girdim"Ve sizdee??"dedim diğerlerine bakarak. Öndeki kız ilerledi ve elini uzattı"Açelya ben" elimi uzattım sonra bir ses daha geldi"Cihan ben."dedi. Onunla da el sıkıştıktan sonra yiğite döndüm ismini zaten biliyordum amacım tanışmaktı.

Benim ona dik dik baktığımı görünce sonunda gözlerini bana çevirdi.O kadar güzellerdi ki ,yani sadece rengi evet sadece rengi güzeldi söze girdi"Ne istiyorsun??" seni diyesim geldi, ya ama bu gözler yüzünden hep o gözler bakmamam lazım saçmalama Aybüke neresine bakıcaksın çocuğun neyse toparlan"İsmini."dedim.Hala gözlerime bakıyordu hiç çekmeden "İhtiyacın olmıycak."dedi, sonra çocuklara başıyla kapıyı işaret etti.

Duygu ve diğer çocuklar kusura bakma der gibi baktılar yüzüme bende yavaşça kafamı salladım.Sinir olmuştum anılla sorunu olması bana böyle davranması gerektiği anlamına gelmiyordu.Bu konu normalde beni ilgilendirmezdi ama bu muamele beni ilgilendirirdi,bu yüzden ne olduğunu öğrenicektim.Tabi ki ilk başvurduğum kişi anıldı.Sağ köşeye doğru ilerledim Anıl arkadaşlarıyla konuşuyordu.Beni görünce birden kolumdan tutup çekti ve üstüne oturttu.Üstüne!!!neyse şuan ters yapamazdım biraz bilgi istiyordum.Ama Anıl benim konuşmama izin vermeden söze girdi.

"Bu fıstık benim üvey kardeşim bakın üvey diyorum hiç bir kardeşlik bağımsız yok ona göre."deyip güldü.O arada bizim sol köşe sınıfa girdi yiğitle göz göze geldik küçümser bir bakış atıp hemen döndü acaba gözünde nasıl bir yerdeyim şu hale bak üvey kardeşimin üstünde oturuyorum.Anıl tekrar söze girdi"Bu Berk ,buda defne yanındaki de cem."dedi hepsine gülümsedim.Onlarda aynı şekilde şuan daha fazla bu şekilde oturamazdım bilgi işini şimdilik rafa kaldırmalıydım.

Hemen anılın üstünden kalkıp sahte bir gülümsemeyle"Ben sıraya geçiyim zil çalıcak." dedim. Anıl onaylamasada bir şey yapamadı.Hemen sıraya oturdum. Neden yiğitten bilgi almıyordum anladığım kadarıyla gurup lideri oydu neden anlatmasın ki.Korkarakda olsa yiğite döndüm.Tabi ki bana bakmıyordu telefonuyla ilgileniyordu.Yavaşça omzunu dürttüm.Bakmadı,tekrar dürttüm yine bakmadı en sonunda adıyla seslendim."YİĞİT." sonunda dönüp baktı.Tekrar önüne dönmeden hemen söze girdim"Ben şey sorucaktım,yani merak ettim siz neden anıllarla kanlı bıçaklısınız?" Ve tek bir cevap geldi"Sanane."

Ne bekliyordum ki tekrar devam ettim"Çünkü merak ettim, yani, ne olmuş olabilir?" Resmen bana sabrediyordu.İçinden birşeyler mırıldandıktan sonra bana döndü"Bak kızım seninle uğraşmam.Ben Anıl değilim bana yakınlaşman için öyle kucağıma falanda oturtmakla kalmam daha fazlasını isterim, aklın almaz.Anladın mı?şimdi dön önüne."dedi

İnanmıyorum ne imada bulunuyordu.Ne sanıyor acaba beni "Ya sen kimsin ne zannetin sen beni!!!"diye cevap verdim ama kime ne ,dönüp bakmadı bile.O kadar sinirlenmiştim ki bir dakika daha orda duramazdım.Sınıftan çıkmak için kapıyı açtım ama hoca sınıfa giriyordu tıpış tıpış tekrar yiğitin yanına oturdum.O sırada cihan yiğite dönüp"Abi ağır konuştun kıza ne imada bulunuyorsun"dedi sonra duygu söze girdi"Aynen yiğit iyi kıza benziyor bu kadar abartma anılla konuşuyor diye kıza böyle davranamayız." Yiğit sinirlenmişti "Size ne abi niye savunuyorsunuz konu kapandı burda oturması onunla konuşmamız aramıza almamız anlamına gelmiyor.Anıl sinirlensin diye sesimi çıkarmadım yoksa bir dakika bile burda duramaz."

Öyle mi?? Yiğit bey bu savaşı sen başlattın.Uğraş bakalım benimle.