Ebeveyni onun için yetişmesini istiyordu.Çünkü onda,küçük bir fidanken bile,dev bir çınarın emareleri gözleniyordu.
İlk hocası ve öğretmeni olan babası,Fatih Medresesine ders vermekteydi.
Anasının dizinde,babasının bağrında soluduğu,havadan öte,ilimdi;ayrıca şefkat de bu kanaviçeye işlenenlerdendir.
Anne ve babası,onunla beraber eğilir kalkar,onu kırmak istemezlerdi.Bu nezaket,eve,camiye,sokağa taşardı.
Camini içinde haylazlık yapan çocuklara kızan,kalp kıran insanlar da yoktu.
Sekiz yaşlarında babasıyla camiye gittiğini anlatmasıyla hayli ilginçtir.Zira caminin içinde,hasırların üzerinde bir keklik gibi koşturmasını,bulutların üzerindeymiş gibi aktarıyordu. Mehmet Akif,o hatıraları otuz sene sonra hatırladığında bile mutlu oluyordu.
...
Bir fener gibi gözünün önünden ayırmadığı babasının peşinden gece gündüz gezinirdi.
Mehmet Akif bakın nasıl anlatıyor,o aydınlık geceleri:
"Babam,'Çocuklar eğer camide uslu uslu duracaksınız benimle gelin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Alkışı Sevmeyen Şair Mehmet Akif Ersoy
AcakBu kitap unlu ve gururlu yazarımız olan Mehmet Akif Ersoy'un hayatı ve yaşadığı zorlukları anlatıyor.Bu kitabı okuyucu arkadaşlarıma tavsiye ederim.
