"Wie was dat?!" Roept de jongen
"Niemand" antwoordt het meisje terug en ze draait haar hoofd
"ZEG WIE DAT WAS!" Roept de jongen boos.
"NEE! JE HOEFT JE NERGENS MEE TE BEMOEIEN!"
"IK BEN JE VRIENDJE DENISE!"
"WEET JE WAT? IK MAAK HET UIT! WANNEER JE BIJ ME BENT BEHANDEL JE ME ALSOF IK EEN SERVEERSTER BENT MAAR DAN PRAAT IK MET EEN JONGEN EN DAN WORDT JE JALOERS?! NEE ASHTON ZO WERKT HET NIET!" het meisje krijgt tranen van woede en pijn in haar ogen, maar heeft geen spijt van wat ze deed. Ze weet dat het beter is zo
"Je...je maakt het uit?" Fluistert de jongen ongelovig.
Het meisje reageert niet terug maar draait haar hoofd en na een tijdje stilte loopt ze weg, naar het balkon. Ze heeft frisse lucht nodig.
"Denise!stop! He loop niet weg!" Hij wordt weer boos. Maar het meisje luistert niet en blijft doorlopen.
"Denise!" En hij rent naar haar toe. Maar ze reageert niet en kijkt naar de mensen op de straat. Haar haren in de wind en haar handen op de rand van het balkon.
"DENISE!" en hij geeft haar een duw, de kracht van zijn woede onderschattend en duwt haar van het balkon.
Ze hadden samen gekozen voor een hoge verdieping voor het uitzicht. Maar hij hoopte nu dat ze dat niet had gedaan.
Hij kijkt naar beneden, bang voor wat hij gaat zien. En zijn angst was terecht. Het meisje ligt beneden in een plas bloed omringt door gillende mensen.
En dan beseft hij wat hij heeft gedaan. Hij heeft zijn vriendin vermoord. Zonder maar een enkel moment na te denken springt hij van het balkon af.
